Bjarmi - 07.04.1909, Blaðsíða 14

B J A R M I
(»2
Ekkert, ckkert, seklardómurinn er
uppkveðinn, sá dómur, að ég fái ekki
að koma í sælunnar búslað, heldur
dvelja í myrkrinu, langt frá Guði.
Mitt í þessum hugleiðingum mínum
þrái ég nálsegð Guðs og þá flnnst mér
hann tala lil min og segja: »Vertu
hughraustur, minslu þess að ég kom
hingað til þess að kaupa þig í sált
við föður minn á liimnum með dauða
mínum á krossinum. Ef þú trúir á
mig, færðu að koma til mín við enda
lifsins«, þessi tilfinning lriðar mig
og i'ærir mér Ijós vonarinnar og kær-
leikans og huggunarinnar og það inuu
lýsa inér í gegnum Iilið dauðans.
“/i 01). J.
Úr ýmsum áttum.
Heima.
X3rositsjlsof-iiiiiis'iii i Reykjavík íór
svo að síra Haraldur Níelsson var kosinn
nieð 439 atkvæðum. Síra Bjarni Hjaltested
fékk 200 atkvæði, Bjarni Jónsson ioð, sira
Rikard Torfason 55, síra Skúli Skúlason 30,
síra Guðmundur Einarsson 12, síra Haí-
steinn Pétursson 2 og Haukur Gíslason 2.
A kjörskrá voru 3474 en einir 866 kusu;
og hefir því meiri hluti safnaðarins sýnt hið
mesta kæruleysi og mætti fyrirverða sig
íyrir hluttökuleysi sitt i jafn mikilsverðu máli.
Sírn Elnar Jónsson prófastur í Kyrkjubæ
sækir einn um Desjarmýri; og er þá ein
samsteypan fyrir dyrum, sem engin sann-
girni mælir með. Allir kunnugir vita, að
það er ofvaxið einum presti að þjóna svo
í nokkru lagi sé Jökulsárhlíð, Plróarstungu,
Hjaltastaðaþinghá og Eiðaþinghá, enda þótt
nýu lögin ætlist til þess. — Það er óskandi
að Kyrkjubæjarsókn hafi dáð og dng til að
halda áfram að vera sjálfstætt prestakall
eða—frísöfnuður, — en láti ekki ókyrkju-
lega löggjöf svifta síg presti að raunalausu.
Bjnrgrið aldanun, og Iljálpræðió — livnð er
þnð? heita smárit, hvert 16 bls., sem Sigur-
björn Á. Gíslason hefir nýlega snúið úr
ensku og gefið út að tilhlutun evangelisks
Bandalags í Lundúnum. Enda þótt það
félag vilji efla bróðurhug og samvinnu með-
al allra evangeliskra flokka, starfar það ein-
dregið gegn nýu guðfræðinni, af því að
hún stefnir út úr öllum sönnum kristindómi.
Þessi smárit eru ein af þeim ritum, sem
Bandalagið gefur út gegn henni, og geta
prestar eða aðrir, sem vildu útbreiða þau,
fengið 50 eint. fyrir x*/« krónu.
Viirn og vlðreisn heita tvær góðar bind-
indisræður eftir Harald prest Níelsson, senx
st. Hlín hefir nýlega gefið út.
Aðílutiiiugsbannid er samþykt í neðri
deild og á að kornast á árið 1912. Nokkr-
ir vilja fresta málinu fyrir hvern mun og
bera það aftur undir dóm þjóðarinnar. —
Fari svo, að efri deild taki þann kost, væri
vonandi að hún myndi eftir að íslenzka
pjódin er ekki tórnir karlmenn, og að það
væri ekki fjarri lagi að spyrja kvenfólkið
um leið og það greiddi atkvæði um að-
flutningsbannið, hvert það væri ekki þakk-
látt mönnunum, sem vildu halda Bakkusi
sem lengst í landinu, »heimilisgleðinni til
eflingar«, æskulýðnum til »þroska« og »land-
inu til auðs og sæmdar«.
»Betur að þessi liig hefðu komið 20 ór-
um fyr", sagði hefðarkona í Rvfk, daginn
sem aðflutningsbannsfrumvarpið kom fyrir
alþing í vetur, Hún hafði aldrei verið f
bindindisfélagi, en kunnugum mönnum þótti
samt ósk hennar alleðlileg. En sumir lög-
gjafarnir telja það óskynsamlegt að hirða
um tilfinningar kvenna í þessu máli. Það
kvað vera meira en nóg að skrafa um kven-
frelsið og hallmæla þröngsýni liðinna alda
í því rnáli, — en þegar til framkvæmda
kemur, gleyma sumir „frelsisgarparnir" að
telja konurnar með þjóðinni, — með hverj-
um sem þeir telja þær.
Erlendis.
Byskupakyi'kjau enska liélt alsherjarþing
»Pan-anglicán Congrcss« í Lundúnum 15.—
24. júní í vor seni leið, og er það lalið
tilkoinmnesta kyrkjuþing sem lialdið heíir
verið á síðari árum. Undirbúningurinn
slóð i G ár og koslaði nxeð þingkostnað-
inum sjálfum 180 þús. krónur. Til und-
irbúnings þingmálunum voru géfin út 30
smárit með 4—8 ritgerðum hvert, og
seldust af þeim 3 milljónir og 323 þúsund-
ir. Fjölmennustu samkomurnar voru
haldnar i stórhýsi því, er nefnist »Albert