Bjarmi - 15.10.1920, Blaðsíða 2

154
B JARMI
sannfæringu um það, að það gagni
að biðja?
Orð Guðs svarar á þessa lund:
Guð lítur ekki á oss óverðuga,
heldur á son sinn, á endurlausnar-
verkið hans, bæði hjer á jörðu og
uppi i himninum að eilífu, — hann
lítur á það sem eilíft, ómótmælanlegt
vottorð um það, að búið er að frið-
þægja fyrir syndirnar.
Óverðleiki vor getur því eigi lokað
fyrir oss bænarveginum. Vjer erum
»hin aumu, seku börn« — já, eng-
inn vakandi og einlægur krislinn
maður mun því neita. En svo getum
vjer bætt því við með gleði og þakk-
læti: »í Jesú er öll vor verðskuldun,
allur verðleiki vor«.
Ritningin segir, að »i lionum sjeu
öll fyrirheiti Guðs já og amen«. í
honuml Hann er eina nægilega ástæð-
an til þess, að Guð efnir það sem
hann hefir lofað, því að öll fyrirheiti
Guðs eru gefin »í Kristi«. Ef Kristur
hefði eigi verið og friðþægingarverk
lians, þá myndi Guð eigi hafa gefið
eitt einasta fyrirheiti, hvorki um bæn-
heyrslu nje neitt annað gott, er vjer
þurfum á að halda, allslausir og
syndugir.
Af þessu leiðir þá, að ef þú biður í
Jesú nafni, þá getur eigi hið minsta
andvarp orðið árangurslaust, þá get-
ur ekki hinn mesti óverðleiki hindr-
að bænheyrsluna. Alt er »já og amen«
í honum. Guði sje lof.
Á þessum blessuðum, bjargfasta
grundvelli segir Jesús við alla læri-
sveina sína á öllum tímum:
»Biðjið — og yður mun gefast«.
Lesari kæri! Bið þú, ó bið þú. Ef
þú ert ekki sannkristinn, þá bið þú til
þess þú getir orðið það. Ef þú ert
sannkristinn, þá bið þú, til þess að þú
getir í trú og í raun átt og sýnt í
verki það alt, er samir kristnum
manni og aukið getur gleði vora »lil
þess að fögnuður yðar megi verða
fu!lkominn«.
Bið þú, því að það er gagn að
biðja.
Bið þú, því að þú ert á glötunar-
leið, ef þú biður ekki.
»Bænin má aldrei bresta þig«.
(Ur norsku)..
Frá Iöndum vorum vestra.
Kirkjufjelagið íslenska hjelt ársþing
sitt 17.—22. júní í sumar í smá-
bæjunum Kandahar og Wynyard í
Canada. Voru þingmenn 61, þar á
meðal 12 prestar kirkjufjelagsins.
Forseti kirkjufjelagsins, sra Björn
B. Jónsson, gat ekki mætt á þinginu
vegna veikinda sinna. Hann hefir
aldrei náð sjer eftir inflúensuna
spönsku, og varð að liætta öllum
störfum í vor sem leið. Hann dvaldi
á heilsuhæli suður í Bandaríkjum er
síðast frjettist.
Söfnuðir kirkjufjelagsins eru 62.
Hafði einn lítill söfnuður kendur við
Odda lagst niður og flest fólk hans
sameinast nágrannasöfnuði. En nýr
söfnuður talsvert fjölmennari í Glen-
boro bætst við í staðinn. Sra Run-
ólfur Marteinsson flutti erindi er hann
nefndi: Hinn brákaði reyr, og sra
Sig. Ólafsson hóf umræður á trú-
málafundi um kirkjuna og mann-
fjelagsmálin. Sra Kristinn Ólafsson
stýrði fundahöldum og prjedikaði í
þingbyrjun (Jerem. 1, 11.—12.). Er sú
ræða birt í júlíbl. Sameiningarinnar.
Þingið hafði þrettán mál til með-
ferðar og mörg þeirra veruleg vanda-
mál, ekki síst sunnudagaskólamálið og
ungmennafjelögin, því þar vantar
marga söfnuði hæfa starfskrafta, svo
störfin verða í molum og árangur oí
lítill. — Jóns Bjarnasonar skólinn geng-