Bjarmi - 01.09.1923, Page 1

BJARMI
= KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ —
XVII. árg. Reykjavík, september 1923. 21.—22. tbl.
Vjer biöjum i Krisls stað: Látið sœttast við Guð. (II. Kor. 5. 20.).
í sama hugarfari og
í sömu skoðun.
Prjedikun flutt í dómkirkjunni við setning
Stórstúkuþingsins laugard. 23, júní 1923
af Árna Siaurðssyni fríkirkjupresti.
En jeg áminni yður, bræður, vegna
nafns drottins vors Jesú Krists, að . . . .
ekki sjeu flokkadrættir á meðal yðar,
heldur að þjer sjeuð fullkomlega samein-
aðir i sama hugarfari og í sðmu skoðun.
(1. Kor. 1, 10).
í þessum orðum Páls postula i upp-
hafi fyrra Kor. sjáum vjer einn merki-
legan drátt, sem eigi má vanta í mynd
hins mikla postnla. Vjer sjáum hann
hjer sem foringjann hagsýna, er veit
að fast skipulag og samtaka starf-
semi er hverri þeirri stefnu lífsskilyrði,
sem standast vill árásir utan að og
vinna málefni sínu sigur. Páll veit,
að sú regla gildir um hina kristnu
söfnuði, sem sett er fram i spakmæl-
inu: Sameinaðir stöndum vjer, en
sundraðir föllum vjer. Honum heflr
verið tjáð, að þrætur og flokkadeilur
eigi sjer stað meðal hinna kristnu
bræðra, málefni Krists til stórhnekk-
is og vanvirðu. Fyrir því lætur hann
það vera sitt fyrsta verk að áminna
bræðurna um einiugu og bróðurlega
elsku innbyrðis, svo að flokkur þeirra
sje samtaka í þjónustu Krists, svo að
þeir sjeu allir trúir ráðsmenn yfir því
veglega verki er þeir voru kallaðir til.
Og hann áminnir þá með hinu áhrifa-
mesta orði, sem hann þekkir, þegar
hann segir: vegna nafns drottins vors
Jesú Krists.
Hvers vegna hefjum vjer, háttvirtu
fuiltrúar, bræður og systur, störf stór-
stúkuþingsins með guðsþjónustu i
Guðs húsi? Þvi ætti að vera auð-
svarað. Vjer viljum, að störf þess sjeu
hafin og þeim haldið fram í Jesú
nafni. Reglan, sem vjer öll teljumst
til er bygð á grundvelli kristinnar
trúar. Eins og öll hin ytri form vísa
til kristilegrar uppsprettu sinnar, svo
viljum vjer og láta kristilegan anda
ríkja meðal vor og móta öll störf
vor, sem samkvæmt hugsjón sinni
stefna að því að græða sárin, sein
áfengisbölið veldur mannkyninu, já,
skera með öllu í burtu þá bölvuðu
meinsemd, sem ofnautn áfengis er i
hverju þvi þjóðfjelagi, sem siðað og
sannkristið vill teljast. Vjer erum oss
þess meðvitandi, að vjer erum að
berjast gegn synd og sorgarfári. Or-
ustuvöllur vor er öll veröldin. Óvin-
urinn sem vjer berjumst við, er öfl-
ugur og máttugur. Hann hefir í þjón-
ustu sinni heilan her af því, sem
breyskast er og lítilsigldast í mann-
inum, allar hvatir og fýsnir hins
lægra eðlis vors. Vjer vitum, að áfeng-
isbölið er Prándur i Götu allra fram-
fara. Vjer vitum, að sá maður einn,
sem sigrast hefir á nautnafýsn og ill-
um ástríðum, getur talist sannur mað-
ur, á framfara og þroskaleið. Vjer vit-