Bjarmi - 01.05.1931, Side 4

6S
BJARMI
Joh. Brandtzœg,
jorrnaöur Kínatrúbodsins norslca.
málum meira en margur prestur. 1 14 ár
stjórnaði hann fjölsóttum kristilegum
æskulýósskóla á Framnesi, en fluttist sió-
ar til Osló. Sambandió reisti kristniboðs-
skóla og biblíuskóla utan vió bæjarlínuna
á Fjellhaug 1911. Paó á nú um 24 kristi-
lega æskulýósskóla og hefir aó staóaldri
yfir 100 leikprjedikara heima fyrir auk
kristniboðanna í Kína. Tekjur þess árið
sem leió voru um 673 bús. norskar krónur,
og 500 kr. voru í sjóði um áramótin. Helir
hví Brandtzæg haft um nóg aó sjá, og
var þó oft í prjedikunarferóum um landið.
Daginn, sem hann dó, fór hann um
morguninn meó sporvagninum til Fjell-
haug til aó flytja þar erindi, en veiktist
á ieiðinni, fjekk hiartakrampa og var lið-
inn eftir fáar -! u ídir. Kirkjublóð norsk
eru sammáia um að telja hann rneðal
fremstu trúmálastarfsmanna Morðmanna.
Ösnes skolast, '>ri , Fjellhaug gegnir for-
mannsstöi fum en Ludvíg Hcpe ferðaprje-
dikari er framkvæmdarstjóri til n'osta
aóalþings ije1 ígsm.i.
í tíma og' ótíma.
IV.
Þaó á aó heita aó borgarstyrjöldinni sje
lokið. En þaó viróist þó eiga langt í land,
aó frióur komist fullkomlega á í Kína.
Ríkisstjórnin hefir sent hvern herinn á
fætur öórum á hendur ræningjum og
ribböldum, þ. e. a. s. bclsjevikk’ m. öfrión-
um er því ekki lokió. Á ýmsum stöcvum
í. landinu ríkir algjört stjórnieysi. Þess
gætir ekki aó minsta kosti hjer í Teng-
chow, að nokkur stjórn sje til í landinu.
Iljer hafa því bændur og borgarar orð-
ió aó hervæóast gegn ræningjunum. I við-
skiftum sínum vió ræningjana virðist
bændum veita æ betur, þó skortir þá góða
stjórn og æfingu, og fara oft illa og óvit-
urlega aó ráói sínu. —
Nokkru fyrir jólin voru miklar viósjár
með varðsveitinni hjer í bænum og bænda-
hernum. Vildu þeir svifta varólióió vopn-
um og taka öll ráó í bænum í sínar hend-
ur. Hóf bændaherinn umsátur um bæinn.
Á hverri nóttu, langan tíma, var búist við
atlögu. En þegar minst varði kom hersveit
hingaó úr stjórnarhernum; meó henni fór
borgarvarólióió á brott hjeóan, og hefir
ekki látió spyrjast hjer til sín síðan.
Hluti úr bændahernum settist nú aó
hjer í bænum, alls um 700 vopnaðra
manna. Ekki þótti þetta varólió góóur gest-
ur, enda var fyrirliðínn alræmdur ræn-
ingjaforingi og menn hans lítt siðaðir. Þó
að hann væri illa liðinn höfóu bændur
tekió hann á mála. En nú þótti þeim hann
hafa hrifsaó til sín feitari bita en hann
átti skilið. - Aófangadag jóla var varó-
liósforinginn myrtur. Gekk þá mikió á
hjer í bænum. 500 vopnaóra riddara
þeystu þann dag fram hjá kristniboðs-
stöóinni. Eftir snarpan bardaga sviftu
þeir varðsveitina vopnum, og settust svo