Bjarmi - 01.05.1931, Side 16

80
BJARMI
Hvaðanæva.
l’rcstai' ojí prostaköll. Sr. Jón Finnsson á
Djnpavogi og sr. Magnús Bjarnarson prófascur
á Prestsbakka hafa báðir sótt um laus.n fvá
prestsskap frá næstu fardögum að telja.
Sr. Jón er fæddur 17. ág. 1865 á Desjamýri,
var faðir hans sr. Finnur Þorsteinsson (f 1888)
prestur þar, en síðar að Klyppstað í Loðmundar-
firði. Sr. Jón vigðist að Hofi í Álftafirði 1890
og hefir því jijónað sama brauðinu í 41 ár. Besti
drengur, segja allir kunnugir.
Sr. Magnús Bjarnarson, f. 1861 að Leysingja-
stöðum í Húnavatnssýslu, hefir verið prestur
síðan 1888, vígðist þá að Hjaltastað, en fluttist
að Prestsbakka 1896 og hefir verið prófastur í
Vestur-Skaftafellssýslu siðan 1908. Er hann jijóð-
kunnur maður fyrir margbreyttan dugnað o;,\
skörungsskap, og einn þeirra fáu, sem þjóðin tel-
ur með kirkjuhöfðingjum.
Sr. Gunnar Benediktsson í Saurbæ sagði af sör
embætti fyrir skömmu og hefir fengið lausn án
eftirlauna. Bjarmi telur það vel farið að hann
skuli hættur prestsstörfum, en aldrei óskaði
hann þess að það yrði með svo raunalegum at-
burðum.
Prestkosningar hafa farið fram í Iteykholts-
prestakalli og Stóra-Núpsprestakalli. f Reyk-
hoUsprestakalli hlaut Einar Guðmundsson 112
atkv. af 138. Hann var einn umsækjandi, 24 seol-
ar voru auðir og 2 ógildir. Á kjörskrá 287. Kosn-
ing varð því ólögmæt. j Stóra-Núpsprestakalii
var líka einn umsækjandi, Jón Thorarensen.
Hlaut hann 221 atkv. af 225, sem greidd voru.
Einn atkvæðaseðill var auður, 3 ógildir. Á kjör-
skrá voru 354. Kosning lögmæt. Um Stóra-
Núp hafði sótt cand. theol. Porgrimur Sigurðs-
son, en tók umsókn sina aftur, og sækir ura
Grenjaðarstað.
L.iótur muiinsöfnuðui'. — Það voru tveir ung-
ir mentamenn að koma heim til ættjarðar sinn-
ar eftir alllanga útivist. Þeir höfðu verið oftast
hvor í sínu lagi og annar þeirra sjerstakiegá
hafði sjaldan sjeð landa sína rúmt ár. En báðir
höfðu þeir verið meðal þess fólks, sem taldi ljöt-
an munnsöfriuð óhæfan dónaskap í húsum siðaöi a
manna. Þar var jafnóhugsanlget að nokkur færi
að blóta eins og hitt, að hrækja á borð eða stóla.
Á leiðinni til íslands með skipi talaði annar
þeirra um, hvað hann hlakkaði til að heyra bráó-
um ekkert talað annað en ísleiisku. •—, En þegar
i'yrstu bátarnir ú fyrsta viðkomustað skipsins
lögðu að skipshlið, sagði hinn ferðamaðurinn við
fjeiaga sinn:
»Jæja, þá heyrum við aftur »blessaða mnour-
málið«, sem þú varst aö hlakka til. Jeg fyrir rnitt
leyti hefði nú helst kosið að skilja ekkert af
þessum blótsyrðafjölda. Jeg mundi stórfyriiverða
mig gagnvart samferöafólkinu, ef það skildi ís-
lensku. Það mundi halda að hér væru tómir
skrælingjar«.
Það eru liðin 30 ár si'ðan þetta gjörðist,
en aklrei inun hinurn gleymast hrollurinn, sem
fór um hann við þessi orð. Hann gat ekki and-
mælt þeim.
Menn sjá það ekki, að það er synd aö blóta og
leggja nafn Guðs viö hjegóma, en þeir ættu m. k.
að sjá að það er dónaskapur, hreinn og beinn
skrælingjaháttur.
Ritstj. Sameiningarinnar minnist á þennan
ðsið i blaði sínu, 2. tbl. þ. á. Þar segir svo m. a.:
»Oft má af máli þekkja manninn, hver helst
hann er«, segir Hallgrímur Pjetursson I Pasaíu-
sálmunum, og í tímaritsgrein hefir dr. Guðmund-
ur Finnbogason sagt, að íslendingar blóti nðg
fyrir allan heiminn. Ekki er það sem viðkunntvn-
legast, ef vjer Islendingar auðkennumst sjerstak-
lega á þvl, hvað vjer getum talað mikið ljófct.
Margir þeir, sem ferðast hafa til Jslands, hafa
haft orð á því, að þeim hafi ofboðið, hve ljötan
munnsöfnuð fólk hafi þar í daglegu tali. Sumir
annars mætir menn og prúðir, sem komið hafa
frá íslandi og ferðast hjer um, hafa vakið eftir-
tekt á sjer fyrir það, meðal annars (sem fiest
hefir veriði gott og fagurt), hve »afskaplega« þeir
blóta. Sögur ganga af því hjer vestra, að þar
heima í Reykjavík standi kvenfólk kárlmönr.um
ekki að baki í þessari iþrótt. Mest er til þess
tekið, hve það tíðkast nú að fljetta nafn Gaös
inn i blótsyrðin, eða hafa það um hönd I gáleysí.
Er það sjerstaklega særandi fyrir þá, sent enn
telja Guðs nafn heilagt«.
í jólakveðjusjóö: Reykdælahr. (S. J.) 10 kr.
í Krlstnlboðssjóð: Sr. Sk. Sk. 5 kr., »Á sumaid.
fyrsta« 5 kr., Önnur 11 ára stúlka V.str. sendi 5,47
kr., Húnvetn. 50 kr., Jak. Jak. Hólmavík 60 kr.,
2 konur 1 Elliheimilinu í Rvik 3 kr., sr.. Þorv.
Þorv. 20 kr., frá söfnuðinum i Vestmannaeyjum
215 kr. 77 au. Nýbreytni- þar að taka við gjöfui.t
til kristniboðs eftir guðsþjónustur; en var tekið
prýðilega eins og gjöfin sýnir.
Tll stiandaiklrkju: J. B. Akureyri 10 kr.,
Hjónin á Kálfatjörn 22 kr. (áheit).
útgefandi: Slgurbjörn Á. Gíslason.
P>’entsmiðja Jóns Helgasonar.