Bjarmi - 01.05.1975, Blaðsíða 3
I
Kristilegt blaS
Út koma 12 tölublöS á ári, 1—2 tbl.
í senn. Ritstjóri Gunnar Sigurjónsson.
Afgreiðsla Amtmannsstíg 2B, Reykja-
vík. Pósthólf 651. Símar 17536 og
13437. Argjald kr. 350,00. Gjalddagi
1. maí. PrentaS í Prentsm. Leiftri hf.
KVENNAÁRIÐ
Á þingi Sameinuöu þjóöanna var dkveöiö, aö
áriö 1975 skyldi veröa alþjóölegt kvennaár. Tilgang-
urinn meö því var tvenns konar, annars vegar aö
efla samheldni og samábyrgö meöal kvenna í vest-
rœnum löndum, hins vegar aö hvetja þœr til þess aö
taka á sig ábyrgö vegna kvenna í vanþróuöum
löndum, kvenna, sem eiga viö mjög bág kjör aö búa,
bœöi vegna tíöra og margra barneigna, kúgunar,
haröréttis og nœringarskorts.
Löngu áöur en kvennaáriö rann upp hafa trúaöir,
kristnir menn gert sér Ijósa grein fyrir þeirri ábyrgð,
sem á þeim hvílir gagnvart heiönum þjóöum eöa
vanþróuöum, eins og þær hafa margar veriö kallaöar
á seinni árum, enda fer heiöni og vanþróun venju-
lega saman. En þar hefur verið um tiltólulega
fámennan hóp aö rœöa, miðaö viö allan fjölda þeirra,
sem kristnir vilja teljast. Þeir kalla sig venjulega
kristniboösvini og hafa myndað samtök eöa félög til
útbreiöslu fagnaöarerindisins meöal heiðinna þjóöa.
Þar hafa kvenfélög veriö í miklum meiri hluta.
Og fagnaöarerindiö um Jesúm Krist hefur framar
öllu oröiö til þess aö gerbreyta stööu konunnar í
heiönum löndum til hins betra. Má þar m.a. nefna
Indland. Þar uröu kristniboðar aö berjast gegn
ýmsum heiönum siöum, svo sem barnáhjónaböndum
og ekknabrennum, en hvort tveggja hefur veriö
bannaö meö lögum fyrir löngu. í Japan eru ekki
lengur lög, sem ákveöa, aö foreldrar og ráöamenn
ungra stúlkna geti neytt þœr til þess aö veröa
geishur í opinberum tehúsum. í Kína börðust kristni-
boöar á sínum tima gegn þeim siö aö reyra fœtur
ungra telpna, svo aö þaö var einnig bannaö meö
lögum. Þannig mœtti lengi telja.
En víöa rikir ranglœtiö enn, og enn rikja heiönir
siöir i ýmsum löndum, og konur eru litils metnar.
Væri því óskandi, aö kvennaáriö yröi til þess, aö fleiri
legöu hönd á plóginn til þess aö bæta kjör kvenna
í vanþróuöum lörutum, ekki sízt meö þvi aö flytja
þeim fagnaöarerindiö um Jesúm og jafnframt því
þann boðskap Biblíunnar, aö fyrir Guöi séu allir
jafnir, þar sé ekki geröur greinarmunur á karli og
konu, heldur séu allir einn maöur í Kristi Jesú.
(Gálatabr. 8,28).
En kvennaáriö snertir auðvitað ekki aöeins van-
þróuö lönd og önnur fjarlœg lönd. Jafnvel í svokölluö-
um kristnum löndum fer því fjarri, aö spurningin
um stööu konunnar á heimilinu og í þjóöfélaginu
og jafnvel í kirkjunni sé útrœdd. Og hefur þess gætt
állmikiö hér á landi, þótt aöeins sé liöinn rúmur
þriöjungur ársins. Hefur í þeim umrœöum boriö all-
mikiö á samtökum, — aöallega kvenna —, sem kálla
sig Rauösokka. Hafa þær gengiö fram fyrir skjöldu
til þess aö berjast fyrir framgangi sérstakra hugöar-
efna sinna, svo sem sjálfsákvörðunarrétti kvenna um
fóstureyöingar. Má í sambandi viö þaö segja, aö
kvennaárið sé misnotaö til þess aö berjast fyrir
endurbótum, sem eru í rauninni fjandsamlegar
konunni. Auk þess virðist móöurhlutverk konunnar
ekki vera litiö stórum augum í þeirra hópi, og er oft
tálaö meö lítilsvirðingu um þœr konur, sem eru
„bara húsmœöur“. — Athyglisvert er, aö merki
Rauösokkáhreyfingarinnar er rauöur, steyttur hnefi
inni í hring kvennamerkisins. Má af því ráöa, af
hvaöa rótum hreyfing þessi er runnin.
Kristnir menn œttu aö vera fremstir í flokki
þeirra, sem berjast fyrir réttu mati á konunni og
gegn öllu misrétti og undirokun kvenna. En þó eru
þau sviö mannlífsins, þar sem fullkomiö jafnrétti
kynjanna getur áldrei oröiö, vegna þess að Guö hefur
skapaö þau karl og konu til þess aö gegna hvort
sínu hlutverki, móöur- og fööurhlutverkinu, svo og á
heimilinu yfirleitt.
Margar konur eiga e'rfitt meö aö sætta sig viö orö
Páls postula í 5. kap. Efesusbréfsins, um aö konurnar
eigi aö vera undirgefnar eiginmönnum sínum. Meö
þeim oröum er Páll ekki aö réttlœta haröstjórn eöa
undirokun eiginmanna á eiginkonum sínum, heldur
aö ræöa hlutverkaskipti á heimilinu. Kröfurnar, sem
Páll gerir til eiginmannanna, eru ekki minni:
„Þér menn, elskiö konur yöar, aö sínu leyti eins og
Kristur elskaði söfnuöinn og lagöi sjálfan sig í
sölurnar fyrir hann.“ (Efes. 5,25).
Þar sem kærleiki Jesú Krists býr í hjörtunum,
ríkir fórnarlund, auömýkt, undirgefni og löngun til
þess aö þjóna og gefa. Jafnréttishugsjón, sem gengur
fram hjá þessum kristnu dyggöum, fellur um sjálfa
sig og getur váldiö fleiri vandamálum en hún
greiöir úr. Heilög ritning veiöur bezti leiöarvísirinn
í þessum efnum sem öörum.
G.Sj.
3