Bjarmi - 01.03.1978, Blaðsíða 7

Eg, eg einn, afmái afbrot þin sjálfs mín vegna
og minnist ekki synda þinna“ (Jes. 43,25).
Syndin er horfin - vegna Jesú
spjóti hafði verið stungið í síðu
hans, tunga hans var bólgin, hann
þjáðist og var að dauða kominn.
Hann hefði getað bjargað sjálfum
sér með því að bæra fingur eða
depla augunum. 72,000 englar
hefðu komið til þess að bjarga hon-
um. En Jesús sagði: „Nei, ég elska
mannkynið. Ég er að deyja til þess
að frelsa menn frá syndum þeirra.
Ég ætla að vera hér kyrr.“
Þú og ég eigum að segja „nei“
við freistingunni, en við eigum að
segja ,,já“ við Jesúm. Hann á kröfu
til lífs þíns og lífs míns. Hann dó
fyrir okkur. Hann var uppvakinn
frá dauðum, til þess að við gæt-
um átt nægtir lifs. Ef þú ert fús
til þess að iðrast synda þinna og
taka á móti Jesú Kristi sem frels-
ara þínum í trú, og ef þú ert fús
til þess að fylgja honum og hlýða
honum í lífi þínu, undir aga hans
og drottinvaldi, þá ertu að segja
,,já“ við Jesúm.
Yerum á verði
í maí 1919 fundust í Þýzka-
landi eftirfarandi „kommúnistísk-
ar byltingarreglur". Ef til vill
vinna margir fleiri eftir þeim en
okkur er ljóst.
Þær eru þannig:
1. Afvegaleiðið þá, sem ungir
eru, snúið þeim burt frá trúnni.
Vekið áhuga þeirra á kynferðis-
málum. Gerið þá yfirborðslega.
Eyðileggið skapgerð þeirra.
2. Reynið að ná valdi á öllum
upplýsinga- og fræðslustofnunum
og reynið að koma eftirfarandi
atriðum til leiðar:
— Beinið athygli fólks frá yfir-
völdunum með því að fá það til
þess að verða niðursokkið í íþrótt-
ir, skáldsögur, leikrit og annað,
sem litlu máli skiptir.
— Kljúfið fólkið í fjandsamlega
hópa með því að masa stöðugt um
ágreiningsatriði, sem engu máli
skipta.
— Eyðileggið traust fólks til
eðlilegra leiðtoga sinna með því
að fyrirlíta þá, gera gys að þeim
og ákæra þá.
— Flytjið ávallt boðskap um
hið sanna lýðræði, en hrifsið völd-
in eins skjótlega og harðlega og
unnt er.
r
Ég hlustaði fyrir nokkru á Jap-
ana hugleiða orðið í Matt. 18,21
—35 um fyrirgefningu. „Við Jap-
anir,“ sagði hann, „fyrirgefum að-
eins á yfirborðinu. Oft verður eitt-
hvað eftir í hjartanu. Það er eins
og við getum ekki fyrirgefið þann-
ig, að það sé gleymt.
Ég man vel, hvílík áhrif það
hafði á mig, þegar ég heyrði í
fyrsta sinn kristinn mann segja frá
því, að fyrir honum væri fyrir-
gefin synd, synd, sem er afmáð,
horfin að fullu og öllu. Þetta var
mér algjörlega ný og framandi
hugsun, og þannig er um flesta
Japani.
Þið þekkið mörg þau trúarbrögð
hér í Japan, sem kenna, að við get-
um horfzt í augu við guðinn með
bæn um fyrirgefningu einu sinni.
Við getum líka komið í annað sinn,
ef til vill líka í þriðja sinn. En síð-
an ekki söguna meir, þá er ekki
lengur fyrirgefningu að fá.“
Vesalings fólk, sem á guð, er
fyrirgefur einungis þrisvar sinnum!
Þegar ég heyrði þetta, varð það
stórkostlegt fyrir mér að minnast
hins lifanda Guðs, sem kennir í
brjósti um okkur, þegar við hrös-
um, föllum og syndgum. Já, við eig-
um Guð, sem lætur náð ganga fyrir
rétti — og gefur okkur upp alla
syndasekt okkar. Þetta gerir Guð,
vegna þess að hinn mikli endur-
lausnari, sá er bar syndirnar, Jesús
Kristur, gaf líf sitt á krossinum
á Golgata í eilífa friðþægingarfóm
vegna syndar alls heimsins.
Synnöve Finnseth.
7