Bjarmi - 01.07.1978, Blaðsíða 3
Þeir sem trúa og þeir sem ekki trúa
trúa á Jesúm, svo að ég hélt áfram að lesa í Biblíunni.
Eftir nokkra mánuði fór fólk að spyrja, hvað hefði
komið fyrir, því að ég þótti svo ólíkur sjálfum mér.
Þannig segir Bandaríkjamaðurinn Hal Lindsey frá
afturlivarfi sínu í eftirfarandi grein.
*
sektarmeðvitundar en nokkru sinni
fyrr, þar sem ég sá, að ég stóðst
ekki mælikvarðann.
Síðan hélt ég áfram til Jóhann-
esar guðspjalls, og þá sá ég í fyrsta
skipti, hvert vandamál mitt var.
Jesús talaði hér um að endurfæð-
ast. Síðar skildi ég, að það var
heilagur andi, sem hafði gert orðið
lifandi fyrir mér. Nú skildi ég allt
í einu, að ef maðurinn endurfæðist
ekki, getur hann ekki skilið það,
sem kemur frá Guði.
En hyernig getur maðurinn end-
urfæðzt? Ég las kaflann oft, en
fann ekki svar við spurningunni.
Skyndilega kom síðasta versið upp
í huga mér:
„Sá, sem trúir á soninn, hefur
eilíft líf, en sá sem óhlýðnast syn-
inum, skal ekki sjá lífið, heldur
varir reiði Guðs yfir honum.“
Þá mundi ég, að þetta hafði ég
heyrt áður. Það var þetta, sem mað-
urinn í trúboðshúsinu hafði talað
um við mig.
Ég las biblíuversið vandlega og
sá, að í augum Guðs er aðeins til
tvenns konar fólk í heiminum sam-
kvæmt Jóh. 3,36, en það eru þeir,
sem trúa, og þeir, sem trúa ekki.
Ólíkur sjálfum sér
Ég sagði nú í einlægni:
„Guð, ef þú ert til, og ég trúi
því, að þú sért það, þá vil ég taka
við þessari gjöf, sem Jesús segir,
að hann vilji gefa. Ég vil trúa á
Jesúm. Ég á ekki mikla trú, en
með þeirri litlu trú, sem ég á, vil
ég treysta á þig.“
Með þessa einföldu bæn í huga
hélt ég áfram að lesa í Nýja testa-
mentinu og fann þar nýja kveðju
til mín frá Gideonfélaginu:
„Ef þú hefur tekið þá ákvörðun
að taka á móti Jesú Kristi sem
frelsara þínum, ritaðu þá nafnið
þitt hér.“
Ég gerði það. Og á vissan hátt
var val mitt staðfest þar með.
Ég vissi ekki, hvað ég átti að
gera eftir það. Næstu tólf mánuði
fór ég ekki í neina kirkju. Ég vissi
ekki, í hvaða kirkju ég átti að fara.
Ég ákvað að halda mér við Biblí-
una í staðinn.
Hún varð mér sem ný bók. Ég
las hana reglulega, og hún talaði
til mín. Ég varð gagntekinn af
Jesú Kristi. Að hugsa sér, að eng-
inn í kunningjahópi mínum þekkti
hann! Ég hélt áfram að lesa, og
eftir nokkra mánuði fór fólk að
spyrja mig: „Hvað hefur komið
fyrir þig? Þú ert svo ólíkur sjálf-
um þér.“
Sex klukkustunclir
Ég fór að veita öðrum hlutdeild
í Guðs orði með mér og hlotnaðist
að ávinna nokkra af vinum mín-
um Guði til handa. Síðan ákvað ég
að fara heim til Houston í Texas.
Eftir nokkurn tíma spurði pabbi
mig, hvað hefði komið fyrir. Ég
sagði frá því, sem hafði gerzt, og
fékk að leiða hann til Jesú. Degi
síðar kom svo röðin að mömmu.
Dag nokkurn spurði vinnufélagi
minn, hvort ég vildi koma með sér
og hlusta á biblíukennara, sem út-
skýrði Biblíuna vers fyrir vers.
Þetta var upphafið á dásamlegum
tíma í lífi mínu. Biblían gagntók
mig svo, að ég tók að rannsaka
hana a. m. k. sex klukkustundir á
dag.
Eftir að hafa rannsakað Biblíuna
þannig í þrjú ár, komst ég fyrir
kraftaverk inn á námskeið. Þá var
ég 29 ára gamall. Þar stundaði ég
nám í þrjú ár, aðallega í grísku,
og þýddi Nýja testamentið úr
grísku á ensku. Eftir það gekk ég
í Campus Crusade for Christ.
Á síðasta ári námsins hitti ég
stúlku, sem var þátttakandi í þess-
ari hreyfingu, og varð hún konan
min. í brúðkaupinu fékk Nýja
testamentið, sem ég hafði fengið
frá Gídeonfélaginu og hafði orðið
þess valdandi, að ég varð hólpinn,
heiðurssessinn. Konan mín hafði
vafið það inn 1 hvítan dúk og hélt
á því, þegar við gengum upp að
altarinu.
Höfundur
í átta ár vann ég innan Campus
Crusade for Christ, bæði sem
framkvæmdastjóri i aðalstöðvun-
um og siðan sem ferðaprédikari
og biblíukennari. Ég hef útskýrt
Biblíuna í a. m. k. 60 af stærri
háskólum í Kanada, Bandaríkjun-
um og Mexíkó.
Nýlega lauk ég við bók, sem
íjallar um endurkomu Jesú. Um
það efni hef ég talað í mörg ár,
og Drottinn hefur blessað það.
Ég man ekki, hver afhenti mér
Nýja testamentið árið 1942, en ég
hef oft hugsað um, hve mikla þýð-
ingu það hafði fyrir allt líf mitt.
Drottinn beitti orði sínu, sem
ávallt er lifandi og kröftugt og
beittara hverju tvíeggjuðu sverði.
Það var fyrir þetta lifandi orð,
sem heilagur andi leiddi mig til
Krists.
(G.J.G. þýddi úr „Hemmets ván“).
3