Bjarmi - 01.07.1978, Blaðsíða 4

Bréf frá Jóhannesi Ólafssyni
Æskan vitnar,
þrátt fyrir þrengingar
Eins og lesendum Bjarma er kunnugt, hefur Jóhannes Olafsson, kristniboSs-
lœknir, starfað í Eþíópíu um nokkurra mónaSa skeið. Jóhannes getur þess í
einkabréfi, að hann fói tveggja mánaða leyfi i sumar og áformi m.a. að koma
til islands, liklega um mánaðamótin júlí—ágúst. Hann ráðgerir siðan að halda
aftur til Eþíópíu með haustinu, ásamt fjölskyldu sinni, og verður hann yfir-
lœknir f sjúkrahúsinu í Arba Minch.
Eftirfarandi bréf hefur Jóhannes sent kristniboðsvinum:
Arba Minch, 29. maí 1978.
Kæru kristniboðsvinir.
Þegar ég kom til Eþíópíu um
miðjan janúar s.l., bjóst ég við að
vera hér í landi í þrjá mánuði.
Þegar ekki fékkst læknir til að
taka við af mér, varð stjórn Lovis-
enberg sjúkrahússins í Osló við
beiðni um að leysa mig frá störf-
um, enda stóð svo illa á, að kristni-
boðið var í hættu að geta ekki stað-
ið við skuldbindingar um að hafa
hverju sinni tvo lækna við Irgalem
og tvo lækna við Arba Minch
sjúkrahúsin.
Þörfin mikil
Ástandið í sjúkrahússmálum hef-
ur breytzt mikið síðan byltingin
hófst. Sudan Interior Mission, sem
hafði mikið starf í Suður-Eþíópíu,
starfrækti m.a. þrjú sjúkrahús,
hefur látið þau af hendi við heil-
brigðisyfirvöldin. Þau eru nú rek-
in með kúbönskum læknum.
í kjölfar byltingarinnar hafa
risið ýmsir erfiðleikar í rekstri
sjúkrahúsanna, sem við erum
ábyrg fyrir. Það koma fram nýjar
hugmyndir um réttindi og skyld-
ur hvarvetna í þjóðfélagþnu og þá
einnig á meðal starfsmanna okk-
ar á sjúkrahúsunum. Um tíma bar
jafnvel á óvild gegn útlendingum.
Þetta er nú breytt, og mér finnst
vingjarnlegur samstarfsandi vera
á sjúkrahúsinu. Yfirvöldin láta
einnig 1 ljós, að þau óska þess, að
kristniboðið haldi áfram rekstri
sjúkrahúsanna.
Frelsi okkar til að boða Guðs
orð hefur ekki verið skert. Á hverj-
um morgni er stór hópur manna,
sem hlusta vel, þegar Guðs orð er
prédikað.
Þörfin fyrir læknishjálp fer vax-
andi, eftir því sem fleiri gera sér
grein fyrir, að, hægt er að fá hjálp
við ýmsum meinum. Aðsókn að
Arba Minch sjúkrahúsi hefur auk-
izt, síðan ég var hér fyrir rúmlega
tveim árum. 1 síðustu starfsskýrslu
kemur fram, að nýting rúma var
110%,enda er algengt, að sjúkl-
ingar verði að liggja á bekkjum
eða sjúkrabörum, þar til hægt er
að losa rúm fyrir þá. Það er stöðug
bæn, að störf okkar á sjúkrahúsinu
mættu bera vitni um umhyggju og
kærleika Krists.
Trúfrelsi, en . . .
Hvernig eru svo starfsskilyrði
kirkjunnar? Það er yfirlýst trú-
frelsi eins og í flestum kommún-
istískum löndum. Kirkjan mætir
heldur ekki beinni mótstöðu. Það
er leyfilegt að koma saman til
kristilegrar starfsemi,, og kristni-
boðum og eþíópskum starfsmönn-
um kirkjunnar er leyfilegt að fara
um í þorpin og sveitirnar.
Það vakti ekki litla athygli ný-
lega, þegar öllum kristniboðum
var vísað úr Kaffa-fylki. Eigur
þeirra voru gerðar upptækar, en
yfirleitt má segja, að í Suður-
Eþíópíu eru ekki lagðar beinar
hindranir i veg fyrir starfsemi
kirkjunnar.
Þrátt fyrir það er sannleikurinn
sá, að kristnir menn mæta auk-
inni mótspyrnu, bæði beint og
óbeint. Mikil áherzla er lögð á að
vekja stjórnmálavitund þjóðarinn-
ar. Það er rekinn ákafur áróður
með öllum tiltækum fjölmiðlum.
Það eru haldnir fundir, og umræð-
ur fara fram á vinnustöðum, í bæj-
arhverfunum og sveitunum, og öll-
Ársfundirnir á kristniboössvœöinu í Eþíópíu eru eins konar
„almenn mót", þar sem menn njóta kristins samfélags
og styrkjast í trúnni. Myndin er frá slíku móti.
4