Bjarmi - 01.07.1998, Qupperneq 23

innan hirðar guðanna, á topp himin-
hvolfsins. Sú viðleitni var stöðvuð og
hann féll. Þessi guð var morgunstjam-
an. Jesaja minnir konunginn á þessa
goðsögu og varar hann við afleiðingum
valdahroka síns.
Hvergi í Biblíunni er reynt að skilgreina
uppmna, eðli og starf hins illa. Það sem
Jesús segir hér við lærisveina sína og
okkur er að Satan hefur endanlega misst
stöðu sina sem ákærandinn frammi íyrir
Guði. Hann er sviptur valdi og stöðu.
Þetta undirstrikar hann enn frekar er
hann líkir falli Satans við eldingu.
Við þekkjum úr Biblíunni að nærvem
Guðs og dómi hans fylgja oft þmmur og
eldingar. Er Guð steig niður á Sínaífjall
„gengu reiðarþmmur og eldingar og þykkt
ský lá á fjallinu" (2. Mós. 19:16). í sálmum
Davíðs er heilagleika Guðs oft líkt við
eldingar (sbr. Sálm. 97:4). Eldingin
undirstrikar þvi endanlegan dóm Guðs
yfir Satan sem er að honum er úthýst.
í dómi Guðs yfir okkur mönnum
koma einnig fyrir eldingar, bæði við
kross Jesú og upprisu. En sá dómur er
endurlausn okkar manna (sbr. Mt.
28:3nn). Ljóst er samkvæmt Biblíunni
að ákærandi mannsins er fallinn og
getur ekkert gegn okkur sagt.
Kristur sem málsvari
okkar
Greinilegt er af ofangreindu að hér er
notuð mynd úr réttarfari til að skýra út
stöðu okkar frammi fyrir Guði. Við
stöndum frammi fyrir hásæti Guðs og
ákærandanum hefur verið vikið frá. En
hver er okkar veijandi? Páll segir: „Hver
skyldi ásaka Guðs útvöldu? Guð
sýknar. Hver sakfellir? (Enginn.) Kristur
Jesús er sá, sem dáinn er. Og meira en
það: Hann er upprisinn, hann er við
hægi hönd Guðs og hann biður fyrir
oss“ (Róm 8:33n). Og í Hebreabréfinu
segir: „Göngum því með djörfung að
hásæti náðarinnar, til þess að vér
öðlumst miskunn og hljótum náð til
hjálpar á hagkvæmum tíma" (Heb 4:15-
16). Sá tími er núna.
En það er ekki einungis sonurinn, sem
ver okkur, heldur einnig heilagur andi.
Jesús kallar hann „Parakletos" sem þýðir
málsvari fyrir rétti, hjálpari og huggari.
Bæði sonurinn og heilagur andi vilja
okkar hjálpræði og þeir fylgja vilja
föðurins í öllu. Sem sé allur guðdómur-
inn vill og verkar endurlausn okkar.
Jesús segir: „Ég hef gefið yður vald að
stíga á höggorma og sporðdreka og yfir
öllu óvinarins veldi. Alls ekkert mun
yður mein gjöra." Jesús notar hér
myndmál. Slangan og höggormar eru
tákn fjandskapar, hættu og illinda enda
stefnir nálægð við þau ætíð lífi í voða.
En í yfirfærðri merkingu er slangan oft
tákn syndarinnar og falls mannsins.
Greinilegt er að með þessum orðum
segir Jesús að við erum Guðs. Þvi segir
hann: „Gleðjist samt ekki af því, að
andarnir eru yður undirgefnir, gleðjist
öllu heldur af hinu, að nöfn yðar eru
skráð í himnunum'1 (v. 20). Hér varar
Jesús okkur við því að horfa um of á
Satan þó hann sé sigraður því hann er
faðir lyginnar og mun ætíð reyna að
tæla okkur. Öskur hins fallna Satans
hljóma um allan heim og hann reynir að
blekkja menn. En andspænis Kristi
megnar hann ekkert. Við eigum því að
forðast hann og sneiða hjá öllu er gefur
honum tækifæri. Því er varasamt að
leita uppi erfiðleika til að prófa trú sína
í misskildri sigurhyggju. Enda biðjum
við: „Eigi leið þú oss í freistni heldur
frelsa oss frá illu.“
Reynslan sýnir að við losnum við
mörg óþægindi með að forðast þau. En
þegar erfileikar koma þá erum við þess
fullviss að allt vald er í hendi Guðs og
við erum hans því nöfn okkar eru skráð
í himnunum. Við hverja skírn er sagt:
„Drottinn Guð, faðir vor, þú kallar oss
með nafni og gleymir oss aldrei. Rita þú
nafn þessa bams í lífsins bók og lát það
aldrei villast frá þér.“ Þetta gerum við
samkvæmt skipun þess er segir: „Allt
vald er mér gefið á himni og jörðu. Farið
því og gjörið allar þjóðir að lærisveinum,
skírið þá í nafni föður, sonar og heilags
anda ... Sjá ég er með yður allt til enda
veraldar" (Mt. 28:20).
Dr. Sigurjón Árni Eyjólfsson er héraðsprestur i
Reykjavikurprófastsdæmi eystra.
*U|

s
■ "4 vu*„ V,

■ ■""» i- „„„ y uj
r -Ií- ...V* *»•**>« *lí">'
r.v'"t u„lu^
,, ’ r,Jr 4,.
*--

t,
<•4 . ''"vu í,;r"ti>
.ZfZrz\\n>*n.v r,