Heima er bezt - 01.02.1955, Síða 16

48
Þegar litið er á forsögu mann-
anna, kemst maður ekki hjá því
að taka eftir einni áþreifanlegri
staðreynd, þeirri, að í sögnum og
ævintýrum flestra þjóða er fjöldi
frásagna um risa. Fornsaga fs-
raelsmanna greinir frá því, að
frumbyggjar Kanaanslands hafi
verið risar, gríska goðafræðin
segir frá Aloidum og Kyklópum,
og sagnir Tartara, Slava og
Finna, Kelta og Germana segja
frá risavöxnum kynflokkum.
í margar aldir hafa vísinda-
menn og aðrir fræðarar afgreitt
allar slíkar frásagnir með því, að
þær væru aðeins ávöxtur ímynd-
unaraflsins, og því ekkert annað
en ævintýri. Golíat og Davíð séu
aðeins persónugerfingar nátt-
úruaflanna. Telja þeir einnig
sagnirnar um uppruna mann-
kynsins, sem skráður er í Biblí-
unni og öðrum fornum ritum,
langlífi hinna fyrstu manna og
svo framvegis, sem einskonar
dæmisögur. Með þessar skýring-
ar hafa menn gert sig ánægða til
þessa dags, enda hafa þær virzt
sennilegar, og sízt þannig, að
farið yrði að hrófla við þeim.
En nú hefur það nýlega gerzt,
að lærdómsmaður einn í París,
Denis Saurat að nafni, hefur
sýnt þá dirfsku, að gera sig að
athlægi margra hinna eldri vís-
indamanna, með því að koma
fram á sjónarsviðið með spán-
nýjar kenningar um þessi efni.
Hann hefur fullyrt, að hinar
eldgömlu sagnir um risa beri að
taka bókstaflega. Með öðrum
orðum: Til hafi verið raunveru-
legir risar; hinar fyrstu mann-
eskjur hafi raunverulega orðið
til skyndilega, eins og Biblían
segir, og Metúsalem hefur raun-
verulega orðið 969 ára gamall.
„Atlantis eða ríki risaþjóðar-
innar“, nefnist rit eitt, sem ný-
lega kom út í París og er eftir
hinn 64 ára gamla vísindamann,
Saurat, en í riti þessu færir hann
vísindalegar líkur fyrir þessari
kenningu sinni. Hann styðst að-
allega við rústirnar af borginni
Tiahuanaco í Suður-Ameríku, en
þær eru í Andesfjöllum í 4000 m.
hæð yfir sjávarmál, í nágrenni
Titicacavatnsins. Tiahuanaco-
rústirnar eru nýlega fundnar, og
margar spurningar skjóta upp
höfðinu í sambandi við þær.
Heima er bezt
Nr. 2
Nr. 2
Heima er bezt
Risar og Risalönd
Eru ævintýrin um risa sönn ? — Merkileg
kenning visindamanns. — Stórkostlegar
jarðbyltingar.
Borgin hefur nefnilega — eftir
öllu, sem fram hefur komið, að
dæma — verið stór hafnarborg.
Óslitinn garður með sjávar-
minjum tekur yfir 700 km. vega-
lengdir frá norðri til suðurs í 4000
m. hæð á þessum kafla Andes-
fjallanna. Titicacavatnið er mjög
salt, en það er aðeins skiljanlegt
með því að gera ráð fyrir, að það
sé leifar af hafinu, sem orðið hafi
eftir, þegar sjávarborðið breytt-
ist.
Enginn jarðfræðingur hefur
getað gefið skýringu á því, að
hafið skyldi vera 4000 m. hærra
fyrir um það bil 300.000 árum.
Fornfræðingar hafa einnig fyllzt
undrun er þeir hafa rannsakað
þessa fyrrverandi hafnarborg.
Þeir standa þarna allt í einu
frammi fyrir leifum af 250.000
ára gamalli menningu, sem þeir
hafa enga hugmynd um. Og enn-
þá ein staðreynd fyllti vísinda-
mennina undrun og furðu.
Það lítur nefnilega út fyrir, að
yfirborð hafsins hafi á þeim tíma
alls ekki verið í samræmi við
kúlulögun jarðarinnar, heldur
hafi það verið eins og flái frá
miðjarðarbaug og suður á bóg-
inn.
Ráðgátan frá Tiahuanaco
leiddi hug próf. Saurats að öðr-
um vísindamanni, sem hafði orð-
ið að þola háð og spott vísind-
anna fyrir kenningar sinar ára-
tugum áður. Það var Vínar-eðlis-
fræðingurinn Hans Hörbiger.
Hörbiger sagði:
Fyrir 13.000 árum hefur jörðin
dregið núverandi tungl okkar til
sín og gert það sér
háð, en áður var
tunglið lítil jarð-
stjarna, sem gekk í
kring um sólina eins
og jörðin.
Á hringrás sinni um
jörðina færist tunglið
smátt og smátt nær
henni, og mun einn
góðan veðurdag rek-
ast á hana.
Núverandi máni voi
hafði þrjá fyrirrenn-
ara, og hinn síðasti
þeirra féll niður á
jörðina fyrir 300.000
árum.
í hinum flóknu út-
reikningum sínum
kemst Hörbiger að þeirri nið-
urstöðu, að tunglið muni að
lokum hvirflast kringum jörðina
í 30.000 km. fjarlægð. Muni efni
þess þá ekki lengur haldast sam-
an, heldur losna og sundrast.
Mynda þau svo hring umhverfis
miðjarðarlínu jarðar, svipað og
er í kringum Satúrnus, og loft-
steinaregnið muni leggja stór
svæði i algera auðn.
Próf. Saurat hefur haft hlið-
sjón af þessari kenningu, þegar ‘
hann rannsakaði hinar leyndar-
dómsfullu rústir í Tiahuanaco.
Samkvæmt því er hægðarleikur
að leysa ráðgátu hafnarbæjar-
ins, sem stendur 4000 m. hátt.
Þegar þriðja tunglið hafði nálg-
azt jörðina undir 100.000 km.,
gekk það — samkvæmt útreikn-
ingum Hörbigers — nákvæmlega
37 sinnum umhverfis jörðina á
24 dögum. Vegna hins volduga
aðdráttarafls tungls þessa, lyft-
ist yfirborð hafsins og myndaði
geysimikla bólu eða gúl við mið-
baug, sem síðan smálækkaði, er
norðar og sunnar dró. Bóla þessi
hafi orðið 4000 m. á hæð við
miðbaug.
Hinn 700 km. langi garður
sjávarminja í Andesfjöllunum
hefst við Umayovatnið í Perú.
Hann er 100 m. hærri en yfirborð
Titicacavatnsins.
„Hörbiger reiknaði út,“ skrif-
ar Saraut, „að flóðgúll sá, er
myndaðist á hafinu, hafi flætt
yfir allt, að fimm eyjum undan-
skildum, sem stóðu upp úr haf-
inu, en þær voru Andesfjöllin við
Titicacavatn, hálendi Mexíkós,
Nýja Guinea, Tíbet og hálendi
Abessiniu. Vér getum imyndað
oss, að íbúar Tiahuanaco hafi
haft skip, sem þeir gátu siglt_á
um þokufullt hafið, og því hafi
sama menning skapazt á þessum
eyjum.“ Saurat fullyrðir, í sam-
ræmi við skoðanir enska vísinda-
mannsins H. S. Bellamy, að menn
þeir, sem þá lifðu, hafi verið
fjórir til fimm metrar á hæð, eða
risar með öðrum orðum.
Saurat heldur áfram hugleið-
ingum sínum á þessa leið:
Á tímabili hins fyrsta tungls
lifðu risavaxin skordýr og risa-
vaxinn jurtagróður. Leifar eftir
siíkt jurta- og dýralíf hafa fund-
izt í jarðlögum. Og Saurat rök-
styður áfram: Þessar risaplöntur
og risapöddur hafa aðeins getað
orðið til á fyrsta tungltímabilinu,
er tunglið tók að nálgast jörðina,
en hið vaxandi aðdráttarafl
tunglsins, er nálgaðist óðum,
vann mjög gegn þyngdarafli
jarðarinnar, svo að það varð að
lokum aðeins lítill hluti þess, er
verið hafði. í samræmi við það
hafi þyngd allra lifandi vera orð-
ið minni, en það hafi skapað
þeim möguleika til þess að vaxa
að stærð, þar til þær urðu að
hreinum og beinum risum.
Sterkari áhrif geimgeisla hafi
skapað stærri verur með stökk-
breytingum.
Saurat undirstrikar, að stökk-
breytingar fyrir áhrif kosmiskra
geisla, séu vel þekkt fyrirbrigði
og viðurkennt af vísindamönn-
um. Og við það, að tunglið nálg-
aðist jörðina, hafi geislaverkun
þessi margfaldazt. Þannig hafi
þetta orðið:
Hið fyrsta tungl hafi „skapað“
risaplöntur og risaskriðdýr, en
tortímt þeim aftur að mestu
leyti, er það rakst á jörðina.
Annað tunglið hafi „skapað“
risaeðlurnar, eða Dinosáranna,
og tortímt þeim aftur.
Þriðja tunglið hafi „skapað
Adam og Evu“ fyrir hérumbil
300.000 árum.
„Manneskjan,“ heldur Saurat
hefur orðið til fyrir
verkan geimgeisla á
erfðasellur einhverra,
að líkindum útdauðra,
dýra.“ Og að hinar
fyrstu manneskjur
hafi verið risar,hyggst
Saurat gera sennilegt
út frá líffræðilegum
og fornfræðilegum
rannsóknum.
Hinar læknisfræði-
legu sannanir fyrir
risavexti hinna fyrstu
marina, finnur pró-
fessorinn fullnægj-
andi, þar sem maður-
inn er í dag langtum
minna þroskaður er
hann kemur inn í
heiminn, en allar aðr-
áfram,
F.ftirlíking af Dinosaurus (eftir Hagenbeck). Risavöxturinn skapaðist af aöAráttaraft- tunglsins.
49
ar dýrategundir. Risavöxturinn
hefur gert langlífi mögulegt.
„Nákvæmlega eins og hið
minnkandi aðdráttarafl jarð-
arinnar var orsök hins risa-
vaxna vaxtar,“ segir Saurat, „var
hann einnig orsök til langlífis,
þar sem hin sálræna starfsemi er
eðlileg orsök skammlífis, en
þetta er í nánu samræmi við lík-
amsþunga, og líkami af svipaðri
stærð, en minni þunga, verður
miklu langlífari.“
Samkvæmt kenningum Saurats
eru minni þjóðflokkarnir —
samtímis risunum — til orðnir á
svæðum langt frá hinum fimm
eyjum, þar sem aðdráttarafls
tunglsins gætti minna. Vegna
minni líkamsvaxtar urðu þessir
þjóðflokkar skammlífari og gátu
ekki skapað slíka menningu sem
risarnir.
Fyrst, þegar hinir minni þjóð-
flokkar komust í kynni við ris-
ana, gátu hinir fyrrnefndu ekki
hugsað sér annað, en að þar
væru gúðirnir sjálfir komnir, og
sumir þjóðflokkar gerðu þá að
konungum. En í hinni tungls-
lausu veröld hlutu risarnir brátt
að úrkynjast vegna stærðar
sinnar. Hinir síðustu þeirra urðu
að illvígum mannætum, sem lífs-
nauðsyn var fyrir hina minni
þjóðflokka að útrýma, eins og
sagan um Davíð og Golíat sýnir,
en endurminningin um þessa
viðureign fornaldarþjóða við ris-
ana finnst í sögnum og ævintýr-
um, en þar eru góðu risarnir
orðnir að guðum, en mannæt-
urnar að illum öndum.
Helztu sannanirnar fyrir
kenningu sinni telur Saurat
þær, að á öllum hinum fimm eyj-
um, er risar bjuggu áður, finnast
þann dag í dag minjar um þá
og menníngu þeirra. En þær eru
þessar:
1. í Andesfjöllum: Rústirnar af
Tiahuanaco.
2. í Mexíkó, þar sem nákvæm-
ar sagnir eru til um tímabil risa-
þjóða,
3. Við rætur háfjallasvæðis
Abessiníu, þar sem ennþá eru til
ættflokkar, negrar, sem eru
meira en tveir metrar á hæð, en
þá álítur Saurat vera leifar hins
úrkynjaða risaþjóðflokks, þann-
ig, að hann sé raunverulega til
ennþá.