Heima er bezt - 01.02.1955, Blaðsíða 32

64
Heima er bezt
Nr. 2
Við ætlum þegar að leggja á flótta, en
Björn biður okkur aðeins að Jæsa útidyrun-
um. „Við látum eins og enginn sé heima,"
segir hann. Villi fer fram og læsir. Andartaki
síðar er harið að dyrum.
Björn Andrés biður Villa að sjá, hvernig
gesturinn sé í hátt. „Ef til vill er hér aðeins
um cinhvern vin minn að ræða," batir
hann við. Villi gerir þctta og gefur svo-
hljóðandi skýrslu: „Rauðhærður karl,
freknóttur, í bláum fötum."
,,0, það er hann Magnús," scgir Björn
Andrés. „Hann er alveg hættulaus. Farið þið
hérna niður i kjallarann, svo skal ég skreið-
ast á fætur og opna fyrir honum. Rádýrs-
greyið getur verið hérna eftir. Eg la t ykkur
svo vita, þegar Magnús er farinn.”
Hleri er í eldhúsgolfinu, og er farið gegn-
um opið niður í kjallarann, lítinn og sagga-
fullan. Við laumumst með mestu gætni nið-
ur stigann. En meðan þessu fer fram, heyr-
urn við, að Björn Andrés skrciðist másandi
að útidyrunum.
Er við höldum hleranum uppi, svo að
dálítil rifa verður, gettim við Villi séð,
livað fram fer þarna niðri. Magnús, sem
virðist vera mikill vinur Björns Andrésar,
kemur undircins auga á Bamha og spyr nú
félaga sinn spjörunum úr.
Allt í einu lækkar hann röddina, lítur tor-
tryggnislcga í kringum sig, og hvíslar ein-
hverju að Birni Andrési, cn við heyrum
ekki, hvað það er.
Magnús gengur að rúminu, þar sem Björn
Andrés liggur, og þeir fara að tala saman og
er mikið niðri fyrir. Okkur fer að gruna
margt, og þegar Magnúsi verður allt í einu
litið á kjallarahlerann, skilur Villi, að leikið
hefur vcrið á okkur.
Villi lokar hleranum og segir: „Björn
hefur Ijó trað öllu upp. Og nú er um að
pcra að komast héðan ..." I sömu andrá
hcvrum við þungt fótatak yfir okkur. Magn-
ús lætur lokuna fyrir. \'ið erum fangar!
En rifa er á hleranum og við getum séð
mikið af því, sem fram fer uppi. Okkur til
skelfingar sjáum við, að Magnús hregður
bandi um hálsinn á Bamba og dregur hann
á hurt með sér.