Heima er bezt - 01.02.1955, Side 21

Nr. 2
Heima er bezt
53
Mrti um hádegi. Var þá tekin
pólhæð og sagt, hvað gengið
hefði sólarhringinn frá því við
fórum á stað, var það 202 ensk-
ar mílur.
Laugardaginn þann 12. var
hæg vestan gola, svo að segl
urðu ekki brúkuð, en talsverð
undirkvika var norðaustan og
æðimikill sláttur á skipinu.
Þykkt var loft, svo að ekki sá
sól, nema lítið eitt um hádaginn.
Seint um daginn gekk vindur-
inn meir til norðurs, svo að
nokkuð varð notað af seglum,
minnkaði þá undirsjórinn og
gekk vel.
Flestir komu upp á dekk um
daginn, nema fáeinir, sem veik-
' astir voru. Frá því kl. 12 á föstu-
daginn var stefnan undan lang-
odda, milli suðvesturs og vesturs,
þangað til þann 12., að snúið
var til stuttodda milli vesturs
og suðvest- vesturs. Þennan sól-
arhring hafði gengið 181 mílu.
Sunnudaginn þann 13. bjart
veður meiripart heiðríkt til há-
loftsins, en nokkuð þykkur í
kring, vindurinn norðan og
brúkuð öll segl, sem voru 13 á
skipinu. Var kvikan lítil um
morguninn, en fyrir hádegi fór
að þykkna loft, sem létti þó aft-
ur til seinnipartinn. Hvessti þá
á norðan og stækkaði sjórinn,
svo að mörgum sjóveikum versn-
aði, því að mikill sláttur var á
skipinu. Éljadrög voru líka í
norðrinu um kvöldið og mjög
kaldur. Mikið rugg var á skipinu
um nóttina, og gekk mönnum
illa að sofa. Fæddi Guðrún Jóns-
dóttir barn, kona Jóhannesar
frá Kleifum á Árskógsströnd.1)
Gekk það vel, og var hvoru-
tveggja frískt eftir vonum. —
Hafði gengið þennan sólarhring
174 mílur.
Mánudaginn þann 14. þykkt
loft um morguninn, en birti til
sólar um hádegi. Vindurinn var
hvass norðan, en dró heldur úr,
þegar fram á daginn kom. Voru
þá uppi 12 segl. Stefnan var
norðan við vestur. Seinnipart
dagsins gekk vindurinn til vest-
urs svo að taka varð saman öll
segí. Dró þá úrfellisþykkni á
.1) Jóhannes var Sigurðsson, dugnaðar-
maður mikill.
Ljóðabréf frá
til Eiríks
Eiríkur minn, elskulegur,
ekki er þetta gróðavegur,
því traustan klár og kýrnar tvær
felldi lítil fuglabyssa.
— Fjögra vetra gömul hryssa
allra þeirra fóður fær.
Það er nú tryppi er tekur spretti,
til er ekki á vorum hnetti
hennar líki utan einn:
Það er hún Stjarna, þrettán ára,
og þó þú ríðir Hlíðar-Kára
hann verður hjá henni seinn.
Þar um máttu vera viss um
að völ er ekki á betri hryssum,
enda þarf ég þeirra með,
einatt lán að endurnýja
— ýmsar skuldakröfur flýja —
eða kalla inn umboðsféð.
Ég þarf líka oft að flakka
út að Litla- og Stóra-Bakka,
inn í Tungu og út að sjó.
Til Vopnafjarðar læt ég lappa
— lo'sa þar um alla tappa —
þá í fyrstu fæ ég nóg. —
Ljóðabréf þetta, sem hér birtist, veit ég
ekki til að áður sé prentað, hvorki í hinni
eldri útgáfu af Ijóðum Páls, eða þeirri
jmgri — gefin út 1944.
loft og byrgði sól. Var þá enn
kalt. Hafði gengið þennan sólar-
hring 98 mílur.
Þriðjudaginn þann 15. Bjart
veður, en þokuhnoðrar í kring
framan af deginum og nokkuð
slímþykkur í lofti, með vestan
stormi, svo að ekki urðu notuð
nema 4 segl og engin seinni-
partinn. Sláttur var mikill á
skipinu og óþægilegt að ganga
nema að [halda] sér einhvers
staðar við. Margir voru vesælir
af sjóveiki og kvefi. Stefnan var
í vestur, og gangurinn hafði ver-
ið þann sólarhring 115 mílur.
Miðvikudaginn þann 16. Bjart
veður um morguninn með þoku-
hnoðrum í kring, en mikill
stormur var sunnan og vestan
og stórsjór, svo að á dekk gekk
Páli Ólafssyni
í Eyjaseli
Ég hef einnig sýnt Benedikt Gíslasyni frá
Hofteigi bréf þetta og veit hann ekki til
þess, að bréfið sé prentað áður.
Benedikt kannast vel við Eirík í Eyja-
seli, og segir að hann muni hafa dáið árið
1920. Litli og Stóri-Bakki, segir hann að
séu stutt frá Hallfreðarstöðum, og í leið-
inni, þegar farið sé til Vopnafjarðar.
Enn fremur segir Benedikt, að Stjarna
sú, sem getið er um í bréfinu, sé áreiðan-
lega gamla Stjarna Páls, því hún hafi lif-
að fram undir síðustu aldamót, eða verið
felld á árunum 1895—7, og segist hann
hafa séð leiði hennar.
Stjarna er þá 13 ára, þegar bréfið er
ort, og eru því miklar líkur til þess, að
Páll hafi ort það á árunum 1887—90, enda
eru ljóðabréf Páls, þau sem hafa ártöl og
eru prentuð, ort á tímabilinu 1858—1892.
Aldur Stjörnu hefði þá átt að vera 23 ár.
Eg fann þetta bréf í bréfadóti hjá mér
einhverntíma í fyrravetur, og eftir því sem
mig minnir, mun ég hafa skrifað það upp
af gömlum skrifuðum blöðum, fyrir mörg-
um árum, þá átti ég heima vestur í Dölum.
Ef einhverjir yrðu, sem litu svo á, að
ekki væru nægar sannanir fyrir hendi um
það, að Páll hefði ort bréf þetta, þá munu
áreiðanlega allir, sem þekkja skáldið af
ljóðum og ljóðabréfum, vitna, að andi og
hrynjandi ljóðsins sverji sig svo í ætt, að
ekki verði um deilt.
Jóh. Asgeirsson.
að framan. Tvö segl voru uppi á
skipinu framan af deginum, en
er leið á hann, gekk vindurinn
í hávestur, svo að segl urðu ekki
notuð. Kom þá líka þoka með
hríðarhraglanda, svo að ekki
sást nema lítið kringum skipið.
Linaði þá nokkuð veðrið og gekk
til norðurs, svo að nokkuð urðu
notuð segl um nóttina. Stefnan
var eins, en gangurinn hafði
verið 133 mílur.
Fimmtudaginn þann 17. Var
þá þoka fyrst um morguninn með
úrfellúkrepju annað slagið, en
birti nokkuð, þegar fram á dag-
inn kom, svo að seinni partinn
sá lítið eitt til sólar. Vindurinn
hægur um morguninn,__________&n
hvessti, þegar á daginn leið,
norðan. Tólf segl voru uppi allan