Heima er bezt - 01.08.1960, Blaðsíða 6

Skógargerði.
nefnd, einnig í skattanefnd og sýslunefndarmaður hef-
ur hann verið yfir 40 ár og er enn. Hefur aldrei komið
fyrir að hann hafi ekki mætt á sýslufundi, og er þó
yfir erfiðan fjallveg að fara til Seyðisfjarðar.
í héraðsmálastarfi sínu hefur Gísli verið raunsær og
hagsýnn. Hefur hann jafnan verið í þeim flokki, sem
lengst vildi sækja fram, svo lengi sem forsjár var gætt.
Er honum Ijóst, að engin kynslóð rækir sitt hlutverk
sómasamlega, nema með nokkurri hliðsjón til framtíð-
arinnar. Hefur hann sýnt þetta engu síður í einkalífi
sínu, t. d. gaf hann fyrir nokkrum árum Fellahreppi
100 gimbrar, sem hreppsnefnd hefur til ráðstöfunar.
Skulu þær fyrst og fremst þjóna því hlutverki að létta
undir með þeim, sem eru að hefja búskap. Skulu þeir
fá gimbrarnar um 5 ára bil endurgjaldslaust. Má fram-
lengja þann tíma, nema því aðeins að nýir menn komi
til. Sýnir þetta betur en flest annað skilning hans og
umhyggju fyrir þörfum framtíðarinnar.
Gísli hefur tekið mikinn þátt í stjórnmálum. Hefur
hann þar sem annars staðar staðið framarlega. Hann
hefur alltaf fylgt Sjálfstæðisflokknum að málum og hef-
ur nokkrum sinnum boðið sig fram fyrir flokkinn í
Norður-Múlasýslu. En honum sem öðrum hefur reynzt
um megn að sigrast á fylgi Framsóknarflokksins hér
um slóðir.
Gísli Helgason er glæsimenni í sjón. Hann er hár
vexti og réttvaxinn, fríður sýnum, svipmikill og drengi-
legur. Hann er gleðimaður mikill og allra manna
skemmtilegastur í viðræðum. Hann er vel að sér um
ættir og annan þjóðlegan fróðleik, enda hefur hann rit-
að mikið um þau efni. Hefur komið út eftir hann ein
bók, Austfirðingaþættir, auk fjölda ritgerða í blöðum
og tímaritum. Þó má fullyrða, að það er ekki nema
brot af öllu því, sem Gísli hefur skráð og á í handriti.
Kennir þar margra grasa. Þó mun það mest fjalla um
atburði og menn á Austurlandi, auk geysimikils vísna-
safns. Gæti ég trúað því, að útgefendum þætti fengur
í að komast í þá syrpu.
Árið 1951 var Gísli sæmdur riddarakrossi hinnar ís-
lenzku Fálkaorðu.
Hinn 4. nóvember 1958 áttu þau Skógargerðishjón
gullbrúðkaup. Stóðu þá börn þeirra og tengdabörn fyr-
ir miklu hófi í tilefni af þeim atburði. Settu gullbrúð-
hónin aðeins eitt skilyrði fyrir samþykki sínu á þessu
hófi, en það var að um engar gullbrúðkaupsgjafir væri
að ræða. Var fjöldi fólks saman komið í hófi þessu. Var
margt vel og maklega til þeirra hjóna talað við það
tækifæri. En minnisstæðast verður mönnum samt það,
sem Gísli sagði sjálfur í ræðu, sem hann hélt í lok sam-
sætisins. Taldi hann að starfsþrek sitt væri nú mjög
farið að réna, en þó ekki með öllu þrotið. Sagðist hann
helzt hafa hugsað sér að verja því, sem hann ætti eftir
af því til skógræktar. „Það getur komið einhverjum að
notum eftir 100 ár“. Hugsunarhætti Gísla verður tæp-
ast betur lýst, en hann hefur sjálfur gert með þessari
einu setningu.
258 Heima er bezt