Heima er bezt - 01.10.1962, Blaðsíða 16

SIGURJÓN FRIÐRIKSSON, YTRI-HLÍÐ:
Kóngur yill sigla, en byr hlýtur að ráða
Pað var á þeim merkisdögum í lífi þjóðarinnar
þegar íbúar þessa lands, þeir sem þegar höfðu
náð þeim aldri að fá að eiga hlutdeild í kosn-
ingu 60 fulltrúa á löggjafarþing þjóðarinnar
eftir nýrri kosningalöggjöf, voru að ljúka við að setja
síðustu exin á kjörseðlana.
Vetur konungur var nýgenginn í garð og glotti nú
illúðlega við sjóndeildarhringinn til metorðagjarnra
mannkinda. Ætlaði hann nú að fara að sletta sér út í
ákvörðun mannanna þegar verst gegndi? Öll þjóðin
beið með öndina í hálsinum eftir úrslitum þessara kosn-
inga, sem öllum virtist lífsnauðsyn að fá sem allra
fyrst. En vetur konungur veit að í hinu nýja Austur-
landskjördæmi þarf ekki nema fremur litla drífu ásamt
nokkrum stormi, til þess að fjallvegir þar verði erfiðir
umferðar fyrir þá, sem þurfa að flytja atkvæðakassa
til Seyðisfjarðar allt frá Gunnólfsvíkurfjalli að norðan
og frá Lómagnúp að sunnan og því var nú freistandi
að stríða ofurlítið háttvirtum kjósendum, og minna þá
á að þeir væru ekki alls ráðandi bæði á himni og jörðu.
Ætla ég nú hér á eftir að segja frá einni slíkri ferð,
ekki fyrir það að hún sé á neinn hátt merkilegri né
meira þrekvirki en aðrar slíkar, sem farnar voru þessa
dagana í sama tilgangi, en frekar sem dæmi um það,
sem margir bílstjórar fengu að spreyta sig við a. m. k.
í Austurlands- og Vestfjarðakjördæmi, og svo til að
minna á að íslendingar hafa löngum þurft og þurfa
enn að taka óstöðuga veðráttu með í reikninginn þeg-
ar samdar eru áætlanir á margs konar grundvelli, og
getur móðir náttúra gripið í taumana jafnvel þegar
verið er að kjósa háttvirta alþingismenn.
Kjörfundi á Vopnafirði var ekki lokið fyrr en kl.
2 e. h. mánudaginn 26. október 1959 og þá var eftir
að ganga frá ýmsu varðandi kjörgögnin svo að kassinn
var ekki tilbúinn fyrr en kl. 3.30 e. h.
Faðir minn, sem er formaður kjörstjómar, hafði beð-
ið mig að fara með kassana til Seyðisfjarðar. En Er-
lendur Björnsson, sýslumaður, sem var formaður yfir-
kjörstjórnar, hafði beðið hann að útvega bíl til farar-
innar, sem tæki alla kassa að norðan austur að Fjarð-
arheiði. Ekki mun hafa verið um marga að ræða til far-
arinnar, þar sem sjálfsagt var að velja rússajeppa, en
þeir eru betri í snjó en minni jeppar, svo var um all-
mikinn farangur að ræða, sem vart hefði komizt í
Willy’s jeppa. Svo munu bíleigendur hafa verið tregir
að láta bíla sína í langferð í slæmu útliti.
Ég tók að mér að fara, og fékk til fylgdar við mig
tvo hrausta menn þá Örn Ingólfsson starfsmann hjá
Kaupfélagi Vopnfirðinga, duglegan ferðamann, og
Erling Emilsson, mág minn. Veðri var þannig háttað,
að nýgengið var í norðaustan átt, sem var fremur hæg,
og gekk á með éljum og snjóaði út við sjó. Eitthvað
hafði snjóað á heiðar daginn áður og um nóttina en
þó góð færð kvöldið áður.
Fyrri part dagsins 26. okt. var að sjá snjókoma á
heiðinni, en um hádegið var allbjart, en þó él. Bjugg-
um við okkur nú út svo vel sem við gátum, því að
auðséð var að einhver snjór yrði til fyrirstöðu. Lögð-
um við svo upp frá Vopnafjarðarkauptúni kl. 3.30 með
kassana frá Vopnafirði og Bakkafirði. Þar sem bíllinn
er óyfirbyggður, en með góðum blæjum, var ekkert
útvarp í honum, en þar sem við áttum langa ferð fyrir
höndum fengum við lánað ferðatæki til að stytta okk-
ur stundir við, að hlýða á kosningafréttir og annað,
sem það hefði á boðstólum.
Leiðin til Seyðisfjarðar er nærri 220 km löng og
meiri partur hennar yfir fjallgarða og öræfi að fara.
Fyrsta bæjarleiðin, til Möðrudals, er um 80 km, og
er sú leið sem líklega fyrst teppist vegna snjóa af fjall-
vegum landsins, og er bæði að hún er nokkuð há, en
þó aðallega hitt að á heiðinni er að mestu ruddur veg-
ur og er því víða nokkru lægri en yfirborðið, því
skefur þar fljótt í skafla.
Okkur sóttist ferðin vel því að nokkuð bjart var og
snjór ekki til fyrirstöðu nema hvað við þurftum á
tveim til þrem stöðum að krækja fyrir skafla á há-
heiðinni, og komum við í Möðrudal á eðlilegum tíma.
Enga viðdvöl höfðum við þar aðra en að taka benzín
og svo kjörkassann, og spyrja um færi austur yfir
fjallgarðinn, og fengum við þær fregnir að nokkrir
'bílar hefðu farið austur um daginn og væri færi sjálf-
sagt gott. Við fórum því bjartsýnir frá Möðrudal í
hægu veðri, en grátt var til lofts. Höfðum við fengið
gott veður og færi það sem af var ferðinni, enda kom
það á daginn að það var eini spottinn sem við fengum
bæði gott veður og færi.
Þegar austur að fjallgarðinum kom settum við keðj-
ur á afturhjól, en fram til þessa höfðum við ekið
keðjulaust og bar nú ekkert til tíðinda austur yfir fjall-
garðana, sem eru nærri 700 m yfir sjávarmál. En er
austur kom að Lindará fór að snjóa nokkuð og gola af
norðaustri. Austan í Grjóthálsi mættum við þremur
344 Heima er bezt