Heima er bezt - 01.07.1965, Side 7

Árið 1936 byggt fjós yfir 12 gripi, eftir nokkur ár
reyndist það of lítið. Árið 1947 byggt nýtízku íbúðar-
hús úr steinsteypu. Fengin Dísilrafstöð 1949, sem þa
var sjaldgæf til sveita. Ennfremur var byggt, á árinu
1955, fjós yfir 30 gripi, ásamt heygeymslum, sem voru
bæði fyrir þur- og vothey. Dráttarvél með tilheyrandi
tækjum, er þar til, bæði til jarðvinnslu og heyskapar
-og súgþurrkunartæki. Dráttarvélin, sem er Farmall, er
í notkun ennþá. Jeppabíll hefir verið í Bæ frá 1935, eða
frá því fyrsta er þeir komu hér í sýslu.
Ræktun hefir aukizt í stórum stíl, svo nú munu vera
um 1400 hestburðir af töðu í meðalári. Lætur nærri að
töðufallið hafi fjórtánfaldast frá því um aldamót.
Þau hjónin Kristín og Bjöm hafa verið samhent við
búskapinn og ekki á neinn hátt hlíft sér við öll þau
störf sem búskapurinn krefst, enda sjálfsagt oft gengið
þreytt til hvílu að kveldi. Ekki hafa þau farið varhluta
af vanheilsu og á það háu stigi, að stundum hefir sýnzt
mjótt á milli hvor aðili yrði sigurvænlegri, líf eða dauði.
Hefir vafalaust oft tekið á taugar þeirra að horfast í
augu við vanheilsuna. En þrátt fyrir þetta andstreymi
hafa þau hjón alltaf litið björtum augum til framtíðar-
innar og sigurs hins góða.
Engar ýkjur eru það, þó sagt sé, að öll fjölskyldan
í Bæ, hvcr ættliður af öðrum, hafi verið vel samhent með
það að gera jörðina sem byggilegasta fyrir næsta við-
takanda. Sagt hefir verið, að seint grói um þann stein.
sem sé oft færður. Er með því átt við, að ekki sé hagur
að sífelldum búferlaflutningum. Ég spurði eitt sinn
gamlan bónda, hvort jörðin sem hann byggi á væri ekki
góð. Svar hans var: „Það er eftir því hvort þú ætlast
til að jörðin skapi manninn, eða maðurinn jörðina.“ Sá
sem leggur sig fram til að hagnýta dulda kosti hvers
býlis vinnur ómetanlegt gagn fyrir komandi kynslóð.
Oft hefir verið í fleiri áttir að líta en eina, til að hag-
nýta sér kosti jarðarinnar. Það er búskapurinn, kvikfén-
aður, sjórinn, sem oft hefir reynzt drjúg tekjulind og
silungur í Höfðavatni. Að vorinu eggjataka í Þórðar-
höfða. Af þessu má sjá, að oft hefir verið haft fleira en
eitt járn í eldinum. Nú síðari árin hefir Björn leigt
stangveiðimönnum vatnið. Sú veiði er, sem kunnugt er,
bæði til gagns og gamans, þó líklega ekki síður eftir-
sótt sem „sport“. Áf þessum ástæðum hefir oft verið
mannmargt í Bæ yfir sumartímann. Ég hefi glöggar
heimildir fyrir því, að þeir sem hafa komið í þessum
erindum hafi notið rausnarlegra veitinga og hlýlegrar
móttöku hjá hjónunum.
Björn er búfræðingur að mennt. \ ar í Hólaskóla í
tíð Páls Zophoniassonar og frú Guðrúnar Hannesdótt-
ur. Með þeim Birni og skólastjórahjónum hélzt einlæg
vinátta meðan æfi þeirra Guðrúnar og Páls entist.
Hafa þau Bæjarhjón notið virðingar og trausts sam-
tíðarfólks síns, og eiga víða einlæga vini, konur og
karla, þó ekki séu hér talin upp nöfn.
Björn var íþróttamaður, og kenndi glímur og aðrar
íþróttir á yngri árurn. Eitt sinn var hann að þessu starfi
Systkinin Geirlaug og Björn frá Brc.
Jófriður Björnsdóttir.
Heima er bezt 243