Heima er bezt - 01.05.1978, Side 7

Mvnd frá Eddigehausen,
sem er sveilaþorp í nágrenni
Göttingen.
Gamalt linditré í forgrunni
en forn kastali (Blesse) ber
við loft.
þetta að ég ákvað þá að hætta námi, tók saman föggur
mínar og fór heim til íslands og austur á Hérað. Þar hitti
ég þá konu, sem síðan hefur fylgt mér á lífsleiðinni,
Kristbjörgu Gestsdóttur frá Múla í Aðaldal og opinber-
uðum við trúlofun okkar um haustið. Næsta vetur kenndi
ég í Eiðaskóla og er það lítt í frásögur færandi. Um vorið
1958 sneri ég svo aftur til Göttingen og nú í fylgd konu
minnar. og fyrsta barn okkar fæddist þar úti.
Og ,vvy> hefur þú tekið til við námið aftur?
Já. Ég var býsna áhugasamur fyrst, og innritaðist í
„Grosspraktikum“ í grasafræði. Ég lenti þó fljótlega í
Helgi við kennslu.
ýmis konar þjóðfræðigrúski, tók mér m.a. fyrir hendur að
gera nafnaskrá yfir þjóðsögur Sigfúsar Sigfússonar
frænda míns, sem eru í 14-15 bindum. Var það unnið í
samráði við Ragnar Jónsson í Smára, sem hafði gefið út
hluta af þjóðsögunum, og vildi nú gjarnan bæta nafna-
skránni við. Þessi skrásetning reyndist hins vegar miklu
meira verk en ég hafði ímyndað mér. Ég vann við hana í
hjáverkum í heilt ár og naut góðrar aðstoðar konu minnar
við verkið. Þetta var mjög lærdómsríkt starf og um leið var
það eiginlega upphaf þeirrar „fræðimennsku“ sem ég hef
stundað síðan.
Vorið 1959 fórum við aftur heim og um sumarið afhenti
ég Ragnari handritið að nafnaskránni, sem var rúmlega
100 blaðsíður. Ég gaf Ragnari handritið, en á móti gaf
hann mér eitt eintak af öllum útgáfubókum sínum, sem þá
voru fáanlegar, og var það töluvert safn, sem ég hef búið
að jafnan síðan. Skráin var þó aldrei gefin út.
Og hvað tók þá við fyrirykkur?
Ég var ráðinn stundakennari við Menntaskólann á Akur-
eyri um haustið 1959, og kenndi aðallega efnafræði. Það
var nú eiginlega hreinasta tilviljun að ég komst þangað.
Svo var mál með vexti, að það stóð til að Steindór, aðal-
náttúrufræðikennarinn, færi í framboð til alþingiskosn-
inga þetta haust, og þótti Þórarni skólameistara því rétt að
hafa einhvern í bakhöndinni og falaði mig til þess. (Ég
hafði sama haust sótt um kennslu við Gagnfræðaskólann
hérna). Af því varð þó ekki að Steindór færi í framboð, og
sat skólinn því uppi með okkur báða.
Vorið 1960 fékk ég þau skilaboð frá Sigurði Péturssyni
gerlafræðingi í Reykjavík, að mér stæði til boða ríflegur
Heima er bezl 151