Æskan - 01.02.1963, Blaðsíða 13

ÆSKAN
vasaklút £yrir munninn á henni, ef
lnin þagnaði ekki.
Eiríkur var himinlifandi, því að
'ni gat hann tekið þátt í íþróttum
°g leikfinri eins og hinir drengirnir,
°g börnin glöddust með Stanley, sem
reyndist enn grennri en þegar leyfið
bófst.
.,En erfitt var það,“ andvarpaði
bann. „Ég lief ekki borðað eina ein-
nstu köku — aðeins ávexti — og ég
bef haldið mér í þjálfun með því að
blaupa og gera líkamsæfingar á hverj-
um degi.“
Jana og Nancy, Eiríkur og Páll
héldu stöðugt hópinn. Þau voru mikl-
lr vinir, og eitt sinn lentu þau í dá-
b'tið undarlegu ævintýri niðri á
ströndinni.
hau gengu þangað dag nokkurn
ebir hádegið. Það var enn sumar í
lc)fri, þótt komið væri fram í sept-
einber. Er þau liöfðu gengið nokk-
Urn spöl með ströndinni, sáu þau
bóp manna álengdar.
Það voru þó ekki mennirnir, sem
drógu að sér athygli barnanna, held-
Ur drengur á þeirra reki, sem hékk
uppi í klettunum og virtist vera yfir
Slg hræddur.
„Hvað er þetta?“ spurði Eiríkur
°g nam staðar. „Sjáið vesalings dreng-
inn!“
hetta leit ekki vel út, en nú komu
^júrir menn aðvífandi með stórt
teppi,
sem þeir strengdu á milli sín
l,ndir klettunum. Síðan kölluðu þeir
td drengsins og sögðu lionum að láta
hdlast niður í teppið.
„hetta er alveg eins og Tomrni varð
e‘nu sinni að gera,“ sagði Páll.
„Já, en þetta er mun Jiærra fall,“
svaraði Jana. „Og Tommi var ekki
hræddur .... sjáðu drenginn, hann
þorir ekki að stökkva."
”Ó, þetta er skelfilegt,“ sagði
bJancy. „Hvers vegna klifra mennirn-
11 ekki upp og hjálpa honum niður?"
Páll hló.
„Kjáni geturðu verið,“ sagði hann.
„Sérðu ekki, að þeir eru að taka
kvikmynd — jrarna stendur maður-
inn með kvikmyndavélina!"
Og það stóð heima. Nú sáu þau öll
manninn, sem var að kvikmynda at-
riðið.
„En drengurinn er svo hræddur,
að hann þorir ekki að stökkva,"
En Páll lilustaði ekki lengur. Hann
hljóp til mannsins, sem virtist stjórna
þessu, og spurði kurteislega:
„Get ég hjálpað yður eitthvað?
Drengurinn þarna uppi þorir ekki
að stökkva!“
Maðurinn leit á Pál og brosti.
„Þú virðist vera röskur strákur —
þorir þú að klifra upp klettana og
stökkva niður í ábreiðuna í stað Ger-
alds? Hann hefur orðið hræddur. Ég
lofa þér því, að við grípum þig án
þess að þú meiðir Jng nokkuð.“
Páll hló.
„Ég er alls ekkert hræcldur við
Jretta. Ég vil gjarna gera Jretta, ef
Jrér getið notað mig.“
„Þú ert svipaður Gerald á stærð.
Ef Jrú ferð í fötin hans, getum við
kvikmyndað þig í atriðinu, Jrar sem
hann á að reyna að klifra niður
klettana og lirapa — Jrá getur strák-
gungan tekið við aftur!"
Páll í kvikmynd.
„Gerald!“ kallaði maðurinn til
drengsins, sem enn hékk uppi í klett-
unum og Jjorði hvorki að klifra upp
né niður. „Þú losnar við að leika
Jretta atriði — lialtu þér bara fast,
við hjálpum Jrér niður.“
„Það get ég gert,“ sagði Páll. „Ég
er duglegur að klifra, og ég get alveg
hjálpað lionum niður!"
Og hinir horfðu á, meðan Páll
klifraði upp, þar til hann komst til
Geralds, sem stóð og ríghélt sér.
Vesalings kvikmyndahetjan var ná-
föl af angist. Honum létti óumræði-
lega, Jregar Páll tók þétt og örugg-
lega í handlegg hans.
Og i nœsta blaði lesum
við um œvintýri Pdls.
9 •
Q§kia<dagm\
Öskudaginn ber upp á 27.
febrúar í ár. A öskudaginn
liefur oft verið glatt á hjalla
hjá börnunum við að bengja
öskupokana bvert á annað. Hér
kemur svolítil fræðsla fyrir
ykkur um hvers vegna bessi
dagur hefur lilotið betta ein-
kennilega heiti.
Öskudagurinn dró nafn af
bvi i kabólskum sið að menn
áttu að mæta í kirkju sinni
bann dag og láta gera kross-
mark úr ösku á enni sér. í
Suðurlöndum átti askan að vera
af pálmaviðargreinum en i
norðlægum löndum var bjarg-
azt við venjulega ösku. En alls
staðar voru bessi orð látin
fylgja um leið og krossmark-
ið var gert: „Maður, vertu ]>ess
minnugur, að ])ú ert sjálfur
duft og aska.“
.4 Norðurlöndum var ]>ess
getið um árið 1520 öðrum til
viðvörunar — iivernig fór fyr-
ir manni nokkrum, sem livorki
gekk i kirkju á öskudaginn né
iét gera krossmark á enni sér,
heldur sat að sumbli með fé-
lögum sinum. Loks bafði einn
orð á ]>vi, að mál væri að
ganga i kirkju og meðtaka bina
heilögu ösku. Sá fyrmefndi
svaraði: „Sittu kyrr, ég skal
strá yfir ]>ig ösku“. Að svo
mæltu tók bann ösku i hnefa
sinn úr eldstæðinu og fleygði
framan i félaga sinn. En i
sama bili féll stcypiregn af
ösku yfir böfuð hans sjálfs,
og varð ckkert hlé á öskufall-
inu. Vinir bans tóku ]>að ráð
að róa með hann úl i grasi
vaxna eyju, ]>ar sem hvorki
var aska né ryk. lvn öskuhríð-
in dundi um höfuð honum, ]>ar
til hann að lokum kafnaði.
Árið 1963 eru 100 ár liðin
frá bvi Al])jóðarauðakross-
nefndin var stofnuð (26. til
29. október), — frá ]>vi Abra-
ham Lincoln birti yfirlýsingu
sína um afnám þrælahalds (1.
janúar), — frá þvi rússneski
leikbúsmaðurinn Konstantin
Stanislavski fæddist (17. jan-
úar) og 150 ár frá þvi Sören
Kirkegárd fæddist (5. mai).
45