Æskan - 01.05.1968, Blaðsíða 41

S. H. Þorsteinsson:
Frímerki.
væntiinlegu stnrl'i, lilbu'ð og
íinnafi.
luið ci’ alvcg nauðsynlcgl fyi'-
ir okkur að nákvæmt heimilis-
fang fylgi, liegnr liið gangið i
klúlibinn, enn höfuin við ekki
getað sent tveimur, er sent
liafa greiðslu, vegna skorts á
lieimilisfangi.
hið getið orðið félagar með
]>vi að senda okkur: fultt nafn,
heimilisfang, upplýsingar um,
Frimerkjaklúbbur ÆSKUNNAR £
umferð voru sett árið 1 !)(>(> og
samkvæmt ]>eim á hreytiugin
að koina lil framkvæmda
sunnudaginn ‘2(>. maí lí)(>8 kl.
(>.()().
Margháttaður utidirhúningur
hefur að sjálfsögðu farið fram
og má ]>ar nefna flutning um-
ferðarmerkja og breytingar á'
almenningsvögnum. Einnig hef-
ur umfangsmikil fræðslustarf-
semi verið rekin og verður ]>ví
haldið áfram næstu mánuðina.
Frimerkjaútgáfan er einmitt
liður í ]>essari fræðslustarf-
semi.
Hið nýja merki, sem gefið
var út 21. maí sl., hefur tvenns
konar verðgildi, kr. 4.00 gutt
og kr. 5.00 hrúnt. Merkið lief-
ur Arni Sveinsson teiknað.
Mynd merkisins er: Gata með
liægri umfcrð.
Frímerki sem kennslutæki
Af okkur hérna er allt gott að
frétta. Félagafjöldinn vex stöð-
ugt og aliir fá jafnóðum sent
'u'éf, sem viðurkenningu l'yrir
að vera komnir í klúbbinn. 1
l'essu hréfi eru lielztu fréttir af
I 5. htuta getraunarinnar
unnu |>essir verðlaun: Élin-
i'org J. Ólafsdóttir, Öldutúni
Hafnarfirði; Davíð I>or-
steinsson, Glerárgötu 3, Akur-
°-vi'i; Ingibjörg Halldórsdóttir,
i'jarðarstræti 57, ísafirði; Ól-
ulur Ólafsson, Kaðalstöðum,
^tafholtstungum, Mýrasýslu;
t'igurður R. Tryggvason, Mel-
gerði, Saurl>æjarlireppi, Eyja-
t irði; Gylfi Magnússon, Iývist-
hí'ga ij, Reykjavík.
íslenzka tandslagssamstæðan,
sem Mývatnsmerkið er í, var
'iosin lallegasta íslenzka fri-
liverju ]>ið safnið og livaða
verðlista ]>ið notið. Heimilis-
fang okkar er:
Frímerkjaklúbbur Æskuniiar,
Pósthólf 14,
Reykjavík.
merkjaútgáfan með (>!) atkvæð-
um. hessir lilutu verðlaun, sem
annaðhvort höfðu greitt sam-
stæðunni atkvæði sitt eða ein-
stökum merkjum úr henni:
Ágúst I>ór Gunnarsson, Ilirki-
livammi 5, Kópavogi; Flosi Sig-
urðsson, Rrávallagötu 44, Rvík;
Gunnnr Agúst Gunnarsson,
Vatnsskarðshólum, Mýrdal.
Næst koma svo himhrima-
merkið með 37 atkvæði. I'riöja
varð Surtseyjarútgáfan með 32
atkvæði.
Alls fengu 40 einstök merki
eða útgáfur atkvæði.
Hvernig unniö skal.
Skemp segir: „Skipulegt nám
er árangursríkara en vanahund-
ið nám, ]>ví á liverju stigi náms-
ins býggir barnið sér stökkpall
til áfranilialdandi náms.“
í vetur liefur Sigriður Val-
geirsdóttir kynnt fyrir oklcur,
hvernig nýskipun í skólamál-
um liefur haft áhrif á sltóla-
byggingar. Hún fræddi okkur
um, að i liinum nýtizkulegri
skólahúsum mætti koma fyrir
hásum til einstaklingsvinnu, en
jafnframt hreyta fleiri kennslu-
stofum í eina, ef liafa skyldi
fyrirlestraform á kennslunni.
Ef ]>etta einstaka atriði cr
tekið, kennsla samkvæmt starf-
rænni aðferð með vinnuhókar-
gerð, og frímerki notað sein
hjálpartæki, ]iá er tilvalið fyr-
ir kennarann að kalla fleiri
hekkjardeildir, t.d. einn árgang,
á sal og gera ]>eim grein fyrir
námsefninu, sem framundan er
í ákveðinni námsgrein. Veita
má upplýsingar um, livar cfnið
er að finna, livaða frimerki eru
heppilegust til notkunar með
]>ví og sýna ]>au i myndvarpa
og henda á, livernig ]>au tengj-
ast efninu. Heimavinnan vcrð-
ur i ]>ví fólgin að afla upplýs-
inga og merkjanna, en siðar i
kennslustundinni geta nemend-
ur umiið einstaklingsbundið eða
í hópviniiu að ]>ví að setja upp
efnið og segja frá þvi, sem felst
á hak við frimerkjaútgáfuna.
Um þennan hluta kennslunnar
geta hinir einstöku kennarar
hekkjadeildanna séð, Með svona
samvinnu, sem lilýtur að vera
]>að, sem koma slcal hér sein
annars staðar, er auðvelt að
nýta þetta hjálpargagn
V er ðlaunagetr aunin
Ný frímerki.
Á öræfum.
' rinierki ]>að, sem gefið er
111 * tilefni af hreytingunni Irá
' iustri til hægri umferðar, á að
s.' na götu, þar sem liægri um-
f<ít'S ríkir.
t inferðarhreytingin á sér
'úiir en aldarfjórðungs for-
j*KU. Árið 1040 setti Alþingi
t 'nfei'ðarlög og var þar gert
íyrir að taka upp hægri
'h'ferð frá og með 1. janúar
1041. Rreytingin kom þó aldrei
lil framkvæmda, þar sem land-
ið var hertekið af Rretum 10.
maí 1040. Rretar víkja sem
kunnugt er til vinstri, svo talið
var að hreytingin mundi liafa
í för með sér stóraukna slysa-
liættu meðan á hernáminu
stóð. Einnig hafði uinferð auk-
izt mjög við hernámið.
Núgildandi' lög um liægri
Maður cinn var á leið um ör-
æfi og cyðimerkur. Sólin skein
afar heitt. Eins langt og augað
eygði sást livergi annað en gul-
grár sandur. Hvergi var vatn,
livergi stingandi strá eða nokk-
urt merki um líf.
Hann var þreyttur, þyrstur
og svangur og nestið að þrot-
um koinið. Allt í einu sá liann
léreftspoka á sandinum fram
undan sér. Hann lifnaði allur
við og lierti gönguna. Hann
settist og leysti frá pokanum.
Glóandi gimsteinar ultu út í
saúdinn, mörg þúsund króna
virði. Maðurinn liuldi andlitið í
liöndum sér, grét og sagði: „Ó,
að ]>að liefðu lieldur verið
hrauðskorpur eða roð og ugg-
L
253