Kyndill - 01.03.1934, Síða 5

Rikisauðvald
rikisrekstur
Kyndill
fyrirlestur um „Marxismann“ í þýzka ríkisþinginu, eða.
þegar Mussolini kallar saman félagslega ráðstefnu, sem
fordæmir frjálslyndið(!!), þá er þetta glöggur og full-
kominn vitnisburður um kreppu auðvaldsins og styrk
* socialismans.
Samtímis því, sem framleiðslu- og verzlunar-hættir
auðvaldsins leiða æ betur í ljós eigið gengisleysi og
ágalla, vex þörfin og nauðsynin á að finna réttar leiðir
út úr ógöngunum. Þess vegna verður sú þörf æ brýnni
í hugum verkalýðsins og annarar alþýðu, sem hefir
sömu aðstöðu í þjóðfélaginu, að finna beztu og auð-
veldustu leiðina til stofnunar nýs þjóðskipulags. Mætti
orða þessar spurningar þannig á einfaldan hátt: Hvern-
ig breytum vid audvaldspjódfélaginu í socialistiskt?
Er eitthveri millibilsástand naudsgnlegt og pá hvernig?
> Á fyrstu árum verklýðshreyfingarinnar hefir sú trú
e. t. v. átt sterk ítök, að með snöggu bragði væri unt
► að ná völdunum og því næst umskapa þjóðfélagið í
einni svipan, eða þá koma breytingunum á með nokkr-
um þingsályktunum og lagasamþyktum. En pólitísk og
fjárhagsleg þróun síðustu ára í auðvaldsríkjum Evrópu
og Sovét-Rússlandi ættu að hafa gefið þeirri trú rot-
höggið.
Reynslan frá báðum þessum aðilum sýnir okkur, að
hvort sem unnið er á grundvelli lýðræðis og þingræðis
* að valdatöku verkalýðsins, eða lausnin er reynd með
uppskurðarfyrirkomulagi — byltingu —, þá kemur í
báðum tilfellum tímabil þróunar — fjárhagslegra breyt-
inga — áður en þjóðfélagið er orðið socialistiskt.
3