Valsblaðið - 01.04.1941, Qupperneq 4

V A L S B L A Ð I Ð
HLtÐARENDAKAUPIN.
Framtíðarheimkynni
Vals.
íþróttaheimili að Hlíðarenda.
Sumarið 1939 réðist íelagið í að
festa kaup á býlinu Hliðarendi við
Laufásveg, eða öðru nafni erfða-
festulandinu Vatnsmýrarblettur
14, með íbúðarhúsi, fjósi, lilöðu og.
öðrum útihúsum, fyrir 30 þúsund
krónur.
Landið er austast í Vatnsmýr-
inni, milli Eskililíðar og hins nýja
vegar, er liggur suður að hinu fyr-
írhugaða íþróttahverfi við Skerja-
fjörð, 5,09 lia. að stærð, að mestu
ræktað tún. Lega þess er hin á-
kjósanlegasta, á fallegum stað,
næstum miðja vegu milli mið-
bæjar og hins væntanlega leik-
vangs (stadions) sunnan Eskihlíðar.
Kaupin eru gerð til þess að
tryggja félaginu framtíðar sama-
slað, þar sem sameinuð verði öll
starfsemi þess á einn stað, og við
skajiað okkur þau ytri skilyrði,
sem við teljum nauðsynleg og
bezt, til að ná þeim. árangri, sem
að er keppt með stofnun og starfi
félagsins. Eiga þau sér i rauninni
langa forsögu í hrakningum fé-
lagsins, frá einum vellinum ti 1
annars, sem það hefir rutt sér og
lagað, til þess svo að tapa þeim
jafnharðan aftur.
Fyrsti völlurinn var ruddur þeg-
ar á fyrsta ári félagsins, eða fyrir
nær 30 árum, sunnarlega á „Mel-
unum“, en jjaðan varð félagið að
þoka þegar á næsta ári, þvi það
ár var byrjað á byggingu Loft-
skeytastöðvarinnar og henni ein-
mitt valinn staður á hinu nýrudda
svæði Vals, en vegsum.merki hafa
sést þar til skamms tíma. Var Jjeg-
ar ráðist í að ryðja nýjan völl, lít-
ið eitt norðar, en friðurinn var
jafn skammur, Jjví yfir þveran
völlinn var lögð járnbraut sú, sem
notuð var við byggingu hafnar-
innar.
Enn var byrjað á nýjan leik, nú
nyrzt á Melunum, og naut félagið
Jiess vallar um nokkurt skeið, eða
J>ar til hann var tekinn undir
„Nýja iþró|ttavöllinin“ árið 1926.
Jafnframt fékk félagið inni á hin-
um nýja velli til jafns við hin fé-
lögin, og hefir svo verið síðan.
Var nú svijjast um eftir hentug-
um stað undr vallarstæði til fram-
húðar fyrir félagið, en enginn sá
staður fékkst, sem við höfðum
augastað á. Var svo þar lil árið
1932, að hæjarráð leyfði okkur að
ryðja og nota melbarð Jiað sunnan
við IJaukaland, sem rutt var árið
1935 og síðan gengið undir nafn-
inu Valsvöllur.
Þó njotast hafi verið við völl
þenna fyrir meira en heliuing allra
æfinga félagsins á undanförnum
árum, getur hann ekki orðið neinn
framtíðar samastaður, J)ví land-
rýini er lítið og óhentugt, en lík-
legt að bærinn Jjurfi fljótlega á J)ví
að halda fyrir annað.
Hrakningar J)essir sýna, að við
höfum verið svo óheppnir að velja
staði, sem ómissandi Jjóttu til ann-'
ara nota, eða svo vel í sveit komið,
að allur ahnenningur yrði að njóta
J)ess, en ekki eitt einstakt félag.
Verðum við að vona, að með kaup-
unum á Hlíðarenda sé Jæssari
hrakningasögu í vallarmálum fé-
lagsins lokið, og lokið með sköpun
fullkominna ytri skilyrða til æf-
inga og öflugs félagslífs á eigin
landi, svo vel hirtu, ræktuðu og
skipulögðu, að allir verði sammála
um, að landinu verði á engan hátt
betur ráðstafað, og J)ví aldrei af
okkur tekið.
Eftir alla Jtessa hrakninga var
ekki að undra, þótt við litum von-
araugum til hins fyrirhugaða í-
þróttahverfis sunnan Eskihlíðar,
einkum er stjórn Í.S.Í. og bæjar-
stjórn bundust samtökum, um að
hrinda málinu i framkvæmd með
úlvegun fjár og kaupum á landinu
undir það. Enda bundum við allar
vonir okkar í J)essm efnum við
hugsjón J>essa og biðum, fullir ó-
J)reyju þeirrar stundar, að undir-
búningi yrði svo komið, að íþrótta-
félögin gætu tekið við og fullgert
æfingavellina.
Töldum við sjálfsagt, að hverju
J)iví jfélagi, sem sýnl hefði með
starfsemi sinni, að J)að væri lif-
andi og líklegt til frambúðar, yrði
úthlutað skák, þar sem koma
mætti fyrir grasvelli og malarvelli
fyrir fullorðna og öðrum malar-
velli fyrir 3. og 4. fokk. Skák J)essi
yrði síðan til fullra afnota fyrir
félagið, svo lengi sem J)að teldist
starfandi og starfhæft, annars skil-
að bænum, er J)á notaði J)að til al-
menningsnota fyrir ófélagsbundna
flokka eða afhenti J)að öðru félagi,
sem kynni að hafa risið upp og
með starfsemi sinni sýnt, að J)að
væri verðugt þess, að taka við slík-
um, mannvirkjum.
Með þessu töldum við tryggt, að
livert félag byndist ástfóstri við
sinn völl, meira en ef hann væri
sameiginleg eign tveggja eða fleiri
félaga, en af J)ví leiddi meiri fórn-
fýsi um sjálfboðaliðsvinnu, rækt-
arsemi við staðinn og betri um-
gengni, auk þess sem teljast verð-
ur ófullnægiandj hverju félagi að
hafa minni vallarráð en að fram,-
an getur, J)ó við slíkt hafi orðið
að búa um all-langt skeið.
Samkvæmt þessum skoðunum
okkar sóttum við til bæjarráðs um
úthlutun á því minnsta vallar-
svæði, sem við teljum hægt að
komast af með til frambúðar, og
samræmanlegt var skipulagsupp-