Valsblaðið - 01.04.1941, Side 8

8
V A L S B L A Ð I Ð
KAPPLIÐAR VALS:
er líf og fjör í leikjum okkar,
Valsménn — —syngur Guðni. Sig-
urðsson i einuin hinna vinsælu Vals-
scngva sinna. Það er rétt, Iíf og fjör
hefir einkennt leik Valsmanna á und-
anfömum árum, enda hefir félagið orð-
ið sigursælla en nokkur gat til ætlazt.
1 leiknum verður að vera líf og fjör,
því án þess vinnur ekkert lið til lengd-
ar, ekki einu sinni lélega andstæðinga.
Það er því mikil nauðsyn hverju liði,
að í því séu tápmiklir, fjörugir svein-
ar, er gangi með lífi og sál upp í leik
sinum og flokksins. Á því hefir þó
stundmn, jiví miður, orðið nokkur mis-
brestur, enda illa farið i jiau skiptin.
Einn er þó sá sveinninn, sem ekki
hefir brugðizt í þessum efnum í meist-
araflokki Vals, í meir en áratug, en
]iað er Hrólfur Benediktsson, prentari,
eða „Son Ben“, eins og við félagarnir
oftast köllum hann. Hin eldlega bar-
áttugleði hans hefir oft smitað frá sér
og hrifið félaga hans til dáða, og hann
þar með átt sinn drjúga þátt í góð-
um Ieik Valsmanna á liðnum árum.
Síkátur og glaður í vinahóp og hrók-
ur alls fagnaðar, þar sem það á við,
hefir Son Ben ávallt verið, og því ó-
venju vinmargur og alltaf vel séður hjá
þeim, er honum hafa kynnst.
En Hrólfur er meira en hrókur alls
fagnaðar. Hann er alvörumaður um allt
það, er hann snýr sér að og knatt-
spyrnumaður með ágætum. Um það
bera 11 ára kappleikaferill hans i
meistaraflokki félagsins, önnur störf
hans og æfingar, fagran vott.
Hann var tæplega genginn upp í II.
aldursflokk, er hann byrjaði að æfa
knattmefferð sérstaklega og utan hinna
reglulegu æfingatíma félagsins. Mætti
Hrólfur þá dag eftir dag einn síns liðs
eða við annan mann, uppi á „Velli"
og æfði knattmeðferð í öllum mynd-
um. Er jietta sérstaklega athyglivert
fyrir það, að jiað er unglingur, sem
tekur upp á þessu, án tilsagnar eða
uppörfunar frá kennara eða öðrum, en
þó einkum fyrir það, að í þann tíma
þekktist ekki jiessi æfingaaðferð hér,
þótt hún þyki nú nauðsynleg og sjálf-
siigð, ef einhver árangur á að nást.
Sýnir þetta ennfremur, að Hrólfur hef-
ir snemma haft næman skilning á
íþróttinni og iðkun hennar. Hefir hann
og jafnan verið í flokki jieirra, er
fremst hafa staðið um alla tækni í
leiknum og í mörgu tillili svo, að af
hefir borið.
Þótt undarlegt megi virðast, hefir
hin prýðilega tækni hans á einu sviði,
liiglegum hrindingum, orðið til þess að
knaltspyrnugagnrýnendur blaðanna
hér og dómarar, hafa „tekið Hrólf fyr-
ir“ og talið hann hrottalegan í leik
Vorþankar.
Síðasta ár er eitt liið glæsileg-
asta í sögu félagsins hvað knatt-
spyrnusigra snertir, þó meistara-
flokki tækist ekki að vinna bæði
Islands- og Reykjvíkurmótin, eins
og 1938. I fyrra vann fólagið nærri
helming allra knattspyrnumót-
anna í Reykjavík, eða 5 af 11 mót-
um. alls. Það vann 29 leiki, gerði
8 sinnum jafntefli, en tapaði 15
(þar af 9 i 4. fl.). Samtals setti
það 116 mörk gegn 39.
Aðalvinningurinn er þó ekki fólg-
inn í markamismuninum eða unn-
um mótum, heldur því, hve marg-
ir æfa nú knattspyrnu hjá félag-
inu og hve mörgum góðum knatt-
spyrnumönnum félagið hefir nú á
að skipa. Má segja, að félagið hafi
á að skipa allt að tvöföldu kapp-
sinum. Hefir lietta Ijó ekki haft meiri
áhrif á áhorfendur almennt en það, að
þeir hafa ávalll dáðst að hinum þrótt-
mikla Ieik hans og ágætu knattmeð-
ferð, enda talinn ómissandi í hvert
sinn er úrvalslið skyldi valið hér í ba1.
I stjórn Vals hefir Hrólfur setið í
nokkur ár, en auk ])ess unnið félag-
inu ómetanlegt gagn með ýmsum öðr-
um trúnaðarstörfum, er ekki ávallt
hafa verið svo mjög áberandi, en þeim
mun meir áríðandi og félaginu nauð-
synlegri, þar sem sérjjekking, dugn-
aður og samvizkusemi Hrólfs hafa feng-
ið að njótn sín, en fáir kunna að meta
aðrir en formenn félagsins og nánustu
samstarfsmenn.
Eg vona svo að endingu, að Valur
fái að njóta hæfileika IIrólfs, bæði á
velli og utan, enn um fjölda ára, en
þó einkum að baráttugleði hans og fjör
megi einkenna leik félagsins urii ókom-
in ár. Iló.
liði í hverjum flokki, svo að erfitt
er upp á milli að gera, er velja skal
hina 11 keppendur. En þetta er
höfuðtilgangurinn m.eð félags-
starfseminni, að ala upp sem flesta
góða knattspyrnumenn, en ekki
aðeins 11 afburðaméiin, er vinni
félaginu meistaratitil ár eftir ár.
Vegna þessa árangurs s.l. sum-
ar, mun almenningur og félagið
sjálft gera meiri kröfur til allra
ykkar, sem æfið og keppið fyrir
félagið á komandi sumri, en nokk-
uru sinni fyrr. Hin félögin eru bet-
ur æfð og samstilltari, og ])vi
skæðari keppinautar en nokkuru
sinni áður. Það er því ekki úr vegi
að við athugum nú þegar, hvernig
við mætum sumrinu og hvað við
getum gert til að ná sama eða betri
árangri en á liðnu ári.
Við höfum fyrir löngu sann-
íslands-
meistarar
Vals
1940.