Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Qupperneq 72

3<5
sína síöan hann var um þrítugt. Hann hefir einkum
lagt mikla áherzlu á umbætur í embættaskipun og
eindregiö fylgt þeirri stefnu, sem þar vill fara eftir
verðleikum einum. Var hann sex ár í nefnd þeirri,
sem sett var til aö koma umbótum þessum í fram-
kvæmd, og kom þar meira til leiðar en nokkur annar
maöur. Tvö ár var hann forsprakki lögreglustjórnar-
innar í New York og færði þar svo margt í lag aö
furðu gegndi. Hann var aöstoöarskrifari sjóðliðs-
deildarinnar árið áður en stríðið við Spánverja brauzt
út, og alment er honum eignaður langstærsti skerfur-
inn af heiðrinum fyrir að þar var alt á takteinum, er á.
þurfti að halda. Þegar ófriðnum laust á, fekk hann
eigi hamið sig lengur á skrifstofum stjórnarinnar, en
þaut af stað, safnaði saman heilli herdeild sjálfboða
riddaraliðs og gjörðist sjálfur foringi hennar. Um
hugrekki hans á orustuvellinum hefir enginn veriö
svo djarfur að efast. En að hann sem foringi hafi
gætt gætnisskyldunnar eins vel og ætlast heföi mátt
til,—um það eru menn ekki jafn-sammála. Kappið
ber oft forsjálnina ofurliði hjá ungum mönnum og
framgjörnum. Af foringjum þeim, er þátt tóku f
stríðinu, varð hann í rauninni einna frægastur. Og
hann bætti við þá frægð með því að gangast fyrir mót-
mælum til stjórnarinnar gegn því, að hernum væri
haldið á óheilnæmum stöðvum í brunabeltis loftslagi
eftir að ófriði var lokið, til að verða þar sóttnæmum
sjúkdómum og frægðarlausum dauða að bráð. Fyrir
þessa frammistöðu sína alla var hann nú orðinn á-
trúnaðargoð þjóðarinnar. Hann var nú kosinn ríkis-
stjóri í New York. Yfirleitt þótti hann standa mæta-
mætavel í þeirri vandasömu stöðu. Mörgum umbót-