Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Qupperneq 74

3»
til greina hin nýju skilyröi, sein iönaöur og velmegun
þjóöarinnar hefir rnyndaö. Svertingjamáliö í Suöur-
ríkjunum hefir hann heldur ekki látiö afskiftalaust.
Hann hefir skipaö svertingjum þar í embætti, þegar
honum hafa virst þeir því vaxnir, og veriö meö öllu
andvígur þeirri stefnu, er bola vill svertingjum frá öll-
um embættum og jafnvel út úr flokki samveldismanna.
Meö því er hægt að segja, aö hann hafi hrundiö því
vandamáli út í enn meiri vanda, án þess aö hafa bent
á nokkura verulega úrlausn. Afskifti hans af löggjöf
landsins eru álitin hófleg og í alla staöi réttmæt.
Þótt Roosevelt forseti hafi lagt rækt við það
þrent, er rnest viröist heilla allan huga þeirra, er það
stunda, stjórnmál, bókmentir og hernaö, hefir hann
gefiö sig viö ótal ööru og hvarvetna leyst ætlunarverk
sitt jafnvel af hendi. Hann þykir ágætis heimilisfað-
ir og lætur sér einkar ant um uppeldi barna sinna.
Hann er fyrirmynd á heimili sínu ekki síöur en annars
staöar. Sjálfur hefir hann sagt, aö lífið hafi aldrei
áður veriö svo hugnæmt,—svo fult af heilbrigöum á-
kafa og nautn. Einmitt frá þessu sjónarmiöi hefir
honum tekizt aö færa sér lífið betur í nyt en flestum
Ameríkumönnum nú á dögum. Hann hefir haft hepn-
ina meö sér í öllu. Þaö væri ef til vill hægt aö segja,
að hann hafi verið of heppinn; því sá, sem stööugt ber
sigur úr býturh, hlýtur stundum aö miöla málum og
í þeirri málamiölun aö láta hæstu kröfurnar falla niö-
ur. En í þessum efnum hefir Koosevelt samt í flestu
lifaö samkvæmt kenningum sínum. Rit hans og ræö-
ur flytja stööugt þá kenning, aö seilast eftir hinubezta
sem unt er að öölast, en aldrei aö gefast upp. Þaö
er fyrir honum eina lífið. Hann er um fram alt maö-