Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Síða 90

54
T stórborgum Bandaríkjanna. í þessum kíppum hafa
bláfátækir menn vellauöugir oröiö, en stórríkir menn
öreigar. Lífiö gengur þá meö margföldum hraöa.
gjörist oft meira á einu ári eöa tveimur, en tíu
vanalegum. Þá er líka tnörg fjárglæfraförin farin.
Margur maöurinn, sem annars hefir kunnur veriö að
gætni og ráðhygni, hefir hlaupiö út á þann liála ís og
fengiö slæma byltu.
24. ÍSLENSKT GRÓÐABRALL.
íslendingar heföu hlotið aö vera miklu daufgerö-
ari og skilningssljórri en þeir eru, ef þeir heföu látið
alt þetta fara fram hjá sér og alls ekki látið dragast
inn í straumiöu þessa fjöruga viöskiftalífs, þar sem fá-
tækir menn, með tvær hendur tómar, eins og sjálfir
þeir, oft og tíöum virtust komast yfir nokkur efni á
skömmum tíma. Enda var ekki langt frani á áriö
(1881) liöiö áöur, þeir fóru aö freista gæíunnar.
*Fyrsta íslenska fólkiö, sem var svo djarft.aö leggja út
í gróöabrall þetta, voru þeir Helgi Jónsson, sem síöar
varð ritstjóri blaðsins ,,Leifs“, og Eyólfur Eyólfsson,
báöir af Austurlandi, hjón ein, sem Björn og Oddný
nefndust, og kona ein ung og ógift, Guörún Jónsdóttir
frá Máná í Þingeyjarsýslu, sem síöar varö kona Krist-
ins Stefánssonar, skáldsins. Fólk þetta alt keypti sér
bæjarlóöir fyrir vestan miöskólann, sem kallaður var,
(Central School), þegar snemma vorsins. Munu
þær hafa kostaö um 250 doll. hver. Fráleitt mun
fólk þetta hafa átt nóg fé fyrirliggjandi til að borga
lóðirnar aö fullu. Aö líkindum hefir enginn nema
mjög litla upphæð borgaö um leiö og kaupin geröust,
að eins nóg til aö festa kaup í þeim, eins og kallaö er.