Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Qupperneq 105

69
öllum látunum og braskinu og deyfð og drungi hvíldi
yfir öllu um tíma, eins og þegar dansaö hefir verið
alla nóttina og timbarmennirnir eru að hamra dag-
inn eftir.
27. FRÁ HELGA JÓNSSYNI
Einn hinna einkennilegustu Islendinga, sem uppi
voru hér í Winnipeg um þessar mundir, var maður sá,
er vér þegar höfum nefnt til sögunnar og Helgi Jóns-
son hét, Hallgrímssonar, bónda að Sandfelli í Skrið-
dal í Suðurmúlarýslu. Hann flutlist írá Islandi til
Kanada áriö 1875 og koin snemma til Winnipeg.
Hann var maður fremur einrænn í skapi og nokkuð
dulur, en drengur góður, ötull og duglegur, svo honum
sýndust þeir vegir oft og tíðum færir, er öðrum virtust
ófærir. Eins og áður er ávikið,mun hann hafa keypt
sér lóðarblett í Winnipeg á undan öllum öðrum Is-
lendingum. Lá blettur sá skarnt fyrir vestan Isabel
stræti og náði þvert yfir á milli strætanna Pacijic og
Alexander ave. Mun Helgi hafa keypt hann í októ-
ber iSSoogselt aftur í júní 1881. Á þvf tímabili
hafði verð lóðarinnar því sem næst sexfaldast. Og
fyrsta íslensku íveruhúsin í borginni nrunu hafa verið
þau, er Helgi og Baldvin Benediktsson, setn nú er
bóndi í Argyle-sveit, smíðuðu vorið 1881. Var annað
þeirra gjört fyrir Eyólf Eyólfsson frá Dagvaröargerði í
Hróarslungu í Norðurmúlasýslu, en hitt fyrir Guðrúnu
Jónsdóttur Arasonar frá Mánáá Tjörnesi í Þingeyjar-
sýslu. Að minsta kosti annað þessara litlu húsa
stendur enn; þau voru vestánmegin við Gcrtie street,
á milli Bannatyne og McDermot avc., skamt suðvest-
ur frá Victoria og Albert skólunum (Ccntral-skólan-