Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Síða 123

87
skömmu kominn frá íslandi, áskorun til íslendinga í
Leifi um aö hrinda máli þessu áleiöis og telur þaö hið
mesta nauösynjamál; bendir hann á ýms ráö, sem
hafa megi til að ná fé saman í þessu augnamiöi.
Stundum bar þaö við,aö deilur risu upp út af félags-
húsinu, þótt lítið væri um tilefni. Fundur var til
dæmis haldinn þar io. jan. 1^84 út af láni á húsinu
til Helga Jónssonar Þótti sumum húsiö hafa lánað
veriö í þetta sinn á ,,ólöglegan hátt. “—,,í máli þessu,
fuku tölur meö slagbyljum, en af því flestir álitu og
allir vissu, að það það hefði verið gjört í góðri mein-
ingu, þá lyktaöi það með logni og friði og lagðist undir
samlyndi“.
Eitt af verkefnum félagsins var að hjálpa ný-
komnu fólki íslensku. Sumarið 1883 kom margt fólk
frá Islandi. Var því auðsýnd margs konar hjálp á
ýmsan hátt af íslendingum, sem fyrir voru. Átti ís-
lenska kvenfélagið þar góðan hlut aö máli. Það varði
ágóðanum af kveldverðarsamkomu einni, sem það
hafði haldið, til að hjálpa nýkomnu fólki og nam sá
styrkur einum 56 doll. I almennum samskotum höfðu
komið inn 32 doll. í peningum og 31 doll. í matvöru;
frá fyrra ári var til einhver ofurlítill vesturfarasjóður
og var honum bætt við þessi samskot. ’Með þessu
móti komu saman $123.18. En fjöldi af fólki hafði
ekki haft neitt fé til að komast frá Winnipeg og ofan
til Nýja Islands, af þeim, er frá Islandi komu þetta
sumar. Stóðu um 37 doll. eftir af þessum ferða-
kostnaði. Tók nú Framfarafálagið að sér að bsrga
fé þetta, en vildi ekki taka af félagssjóði til þess, svo
stofnað var til hlutaveltu í því skyni, Baldvin Bald-
vinsson var um þetta leyti forseti félagsins. Var hann