Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Page 135
99
í bænum og aö líkindum betur en meö nokkuru öðru,
sem hægt heföi verið aö gjöra. —Um voriö, á surnar-
daginn fyrsta, hélt félagið skemtisamkomu í 'núsi sínu
til að fagna sumrinu, eftir góöum'og gömlum íslensk-
um siö, og var sú samkoma vel sótt.
Framfarafélagið er langbelsti félagsskapurinn
með fslendingum fram aö þessum tíma eöa til ársloka
1884. Þaö stendur á almennum grundvelli og leitast
við að hlynna að öllu, er til íramfara megi horfa með
þjóð vorri hér í álfu. En upp frá því fer sól þess að
síga í æginn. Því þá rís s ifnaðarfélagssk ipurinn upp
og verður hinum svo miklu öflugri. Og þó söfnuöur-
inn hefði miklu þrengra verksvið að vissu leyti, tók
hann þó samt flest af þeim málum að einhverju leyti að
sér, sem Framfarafélagið hafði hingað til haft afskifti
af og nokkuð var hægt við að gjöra. Líka hefir það
eflaust verið því að kenna, að þegar menn fóru fyrir
alvöru að hugsa um safnaðarmálin, var hugur manna
svo heillaður af þeim. að þeir mistu áhugann á Fram-
farafélaginu og þeim málum, er það meö réttu hefði
átt að reka.
32. KVENFÉLAGIÐ.
Sumarið 1881, þegar mest fjörið var í Öllu, þegar
kappiö í fasteignaversluninni var sem mest, þegar allir
létu sig dreyma þann fagra draum, að það ætti fyrir
þeim að liggja að verða meira og minna auðugir menn,
þegar Framfarafélagið eignaðist blett í bænum, sem
það gat látið reisa hús á, stofnuðu nokkurar íslenskar
konur nýtt félag, sem þær auðvitað nefndu kvenfélag,
til aðgreiningar frá öllum karlfélögum. I september-
mánuði stofnuðu fáeinar konur fslenskar til hlutaveltu.