Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Qupperneq 141

io5
hans hefir um all-langan tíma undanfarinn veriö biluð
mjög, og svo ramt að því kveðið, að hann varð síðast-
liðið sumar að hverfa til Kaupmannahafnar og leita
sér þar læknishjálpar. Var þar hættulegur holdskurð-
ur á honum gjör, svo vinir hans allir hafa verið milli
ótta og vonar með, hver úrslit veikindi hans mundu
hafa. En öllum þeim, er nokkurn veginn rétt kunna
að meta sanna mannkosti og ágæta forustu-hæfileika,
hefir þótt sem þá mundi skarð fyrir skildi, sem seint
fyltist, ef hans misti nú við. Því sjaldan eða aldrei
hefir þjóð vorri eins riðið lífið á að fá að njóta allra
ágætismanna sinna og nú. Enda er nú mikil og góð
von um bata, eftir öllum fregnum, og líkur til, að hann
nái fullri heilsu og kröftum, svo að hann eigi mörg
starfsár fyrir hendi. Hann er enn í Kaupmannahöfn,
þegar þetta er ritað, að svo miklu leyti sem kunnugt
er, en búist við, að hann muni ferðafær áður langt
líður.
Björn Jónsson er fæddur 8. október 1846 og er
sonur Jóns Jónssonar, bónda í Djúpadal í Baröastrand-
arsýslu. Hann kom í Reykjavíkurskóla haustið 1862
og útskrifaðist voriö 1869 með fyrstu einkunn. Þótti
hann ágætur skólamaður og var álitinn nokkurn veg-
inn jafn-vígur á allar námsgreinar. En einn af skóla-
bræðrum hans, sem nú er fyrir löngu látinn, höfum
vér heyrt segja, að mest hafi hann öfundað hann af
því, hve nárn mánnkynssögunnar og alt, er að því lít-
ur, hafi leikið honum í hendi. Og þegar hann vár í
Kaupmannahöfn.er sagt,að Jón heitinn Sigurðsson,föð-
urlandsvinurinn ágæti, háfi sagst ekki Jaekkja neinn
meðal ungra námsmanna’ íslenskra, er eins Vel væri
til foringja fallinn og hann. Enda hafa þeir foringja-