Afturelding - 01.05.1938, Qupperneq 3

AFTURELIHNG
er að einhverju leyti, gert með það fyrir augum,
að gæta hagsmuna Araba — þeim er hjálpað gegn
Gyðingum. Þetta sá Guð a,ð myndi gert. verða, þvert
á móti vilja hans, því segir hann fyrir munn Jó-
els: ».. . í þann tíð er ég sný við högum Júða og
Jerúsalem vil ég ... ganga í. dóm við þær — þjóó-
irnar — ... vegna lýðs mjns . .. af því þeir hafa
... skipt. í sundur landi m'ínu« (3,7). Það má ef
til vill segja, að hvorki takmörkunin á heimfarar-
leyfi Gyðinga né skipting landsins, hafi verió
ástæðulaus varkárni, en hitt dylst. þó ekki, að það
var að nokkru leyti að taka, upp vörnina fyrir ber-
ustu fjandmenn Guðs þjóðar, ,sem Arabar hafa allt
af verið. Það er sa,ma hvar við flettum upp i Bibl-
íunni, þar sem, einhver tók málstað með óvinum
Gyðinga, það verður viðkomanda alltaf til ógæfu.
Við þessa ráðstöfun Breta, a,ð leyfa ekki Gyðing-
um að flytja heim eins' ört og þeir sjálfir vildu.
hafa Bibliu fróðir menn sett. í samband við hinn
óheillavænlega, atburð, er Játvarður VIII. Breta-
konungur hrökklaðist frá konungsstóli. Ef til vill
er það sá eini, atburður, sem hægt væri að segja
um, að Brezka heim'sveldið hafi roðnað af blygðun
fyrir, þótt það væri ekki sök ríkisiins að neinu leyti,
Þetta var því áferðargrófara, semi þessi konungur
var hið mesta átrúnaðargeð allra þegna ríkisins.
Skyldi það vera noikkuð of mikið að segja það,
að Bretum ha.fi fundizt. þeir setja niður í þessu
máli, þótt þeir létu ekki á sig fá, og leystu vand-
ann á þann hátt, sem ágætustu menn geta einir
gert. Hvort sem þelta stendur í sambandi hvað við
annað, eða ekki, þá dylst það þó varla,, að hreint
er eins og nokkur atriði hvíslist á í atburðunum:
Annars vegar, þegar Bretar tóku land og þjóð Gyð-
inga að sér 1917, og hins vegar, þegar Játvarður
VIII. fór frá völdum 1936.
1917 vann brezki hershöfðinginn, Allenby, Jerú-
salem undir Bretland gegnum .hemaðarlegar þreng-
ingar, eins og hún kom undir Israel forðum, með
Davíð sem1 konung. Sjöunda nafn prinsins, af Wal-
es var einmitt Davíð.
1937 komu þrengingar — já miklar þrenging-
ar yfir »Daví,ðs hús« Bretlands í sambandi viö af-
sögn Játvarðar VIII.
9. des. 1917 kom »konungsríki Davíðs« undir
Bretland.
9. des. 1936 sagði Játvarður konungur VIII. sig
frá »hásæti Davíðs«. — Þann morgun móttók ráðu-
neytið embættisafsögn konungsins.
11. des. 1917 var hin heilaga borg opinberlega
hernumin af Allenby hershöfðingja, sem með fylgdi
endanleg uppgjöf borgarinnar.
11. des. 1936 varð afsögn Játvarðar VIII. opin-
ber og endanleg.
Rétta 40 daga vantaði upp á það, að Játvarð-
ur konungur ríkti eitt ár. Talan 40 felur í sér tákn-
mynd freistingarinnar (Matt. 4, 1—2, Esek. 4, 6).
Konungurinn féll fyrir freistingunni og lagði sig,
sem liöfuð brezka keisaradæmisins í skaut mrs.
Simpson, sem á líkan hátt og Delíla, við Simson,
batt hans 7 konunglegu hárlokka — þ. e. hans 7
konunglegu nöfn. Nú er hann aðeins maður hennar
sem hertoginn af Windsor. Hann giftist fráskildri
konu. Með því, var það syndin, er hratt honum af
konungsstóli. Það er nýr aflgjafi í lögleysi heims-
ins, — einn steinn úr veginum fyrir Antikrist.
Með tilliti til þess að árið í spádómum Biblíunn-
ar er reiknað með 360 dögum, þá sýnir það sig,
að það vantaði 35 daga upp á það að Játvarður
VIII. ríkti eitt spádóms ár. Talan 35 feiur í sér
táknmynd hinnar »sælu þolinmæði« (Dan. 12, 12).
En Játvarð konung brazt: hina sælu þolinmæði.
Hann hélt fastar við mrs. Simpson en hásætið, a
líkan hátt1 sem margur maðurinn — jafnvel þeir
sem telja sig vera trúaða — heldur fastar við heim-
inn en Guðs Orð. Enginn tók kórónu hans frá hon-
um', hann gaf hana sjálfur fyrir syndina. Guö hefir
heitið þér kórónu lífsins (Jak. 1, 12, Op. 3, 11).
Vilt þú kasta henni frá þér.
Enn þá eitt til íhugunar: Á elleftu stundu, hins
ellefta dags, hins ellefta mánaðar 1918, varð hið
mikla allsherjar vopnahlé. En með vopnahléinu
voru örlög Gyðinga, frá mannlegu sjóinarmiði, lögci
í hendur Bretum. Atbugum, nú, að eftir að Ját,-
varður VIII. hrökklaðist frá koinungsstóli með þess-
um einstæða hætti, var Georg VI. núverandi Breta-
konungur auglýstur sem konungur nálægt tólftu
stundu, hins tólfta dags, hins tólfta mánaðar 1936.
— Merkilegt! Ef til vill Guðsl tákn, sem á að segja
okkur að nú halli, að miðnætti fyrir brezka keis
aradæminu(?) og allri heimsbyggðinni.
Margt fleira mætti segja um Gyðinga og menn
og málefni, er snerta þá, en rúmsins vegna verð-
ur ekki sagt meira í þessari grein. En eitt er víst,
ao í hvert skipti, sem við heyrum eöa lesum eitt-
hvað um þessa merkilegu þjóð — Gyðinga — þessa
dagana, þá er það Amos-kall til minnar og þinnar
sálar: »... ver viðbúinn að mæta Guði, þínum,
lsrael« (Amos 4, 12).
Ásmwndur Eiríksson.
27