Afturelding - 01.05.1938, Side 5

■AFTURELDING
Frá Filadelfiu-
söfnuðinum í
Reykjavík
Carl Andersson
»Og orð Guðs efldist
og tala lærisveinanna í
Jerúsalem fór stórum vax-
andi«. (Post. 6: 7).
Til þess að láta vini oikkar út um la,nd fá að
vita eitthvað um, hvernio- oss líður hér í höfuð-
staðnum, þá vil ég-, Drottni til dýrðar, segja, frá
nokkru af því, sem Drottinn hafi gert.. Þó að jarð-
vegurinn sé harður til að fá hið dýrmæta sæði til
að vaxa, þá fáum við að gera, eins og sáðmaður-
inn, sem Jesús talaði um. Hann sáði,, og sæðið féll
hver, fegurri en allir hinir. Hún þekkti hann svo
vel, því á höndum sínum og enni, bar hann blóð-
ug merki, merki sem hún vissi, að hann bar vegna
hennar. Hann breiddi ástúðlega út. faðminn til að
bjóða hana velkomna. Óumræðilegur fögnuður og
gleði fyllti sál hennar. Hún sneri sér að englin-
um og sagði: »Er j>etta dauðinn?« Engillinn beygði
sig niður að henni og sagði brosandi. »Nei, litla
mannsbarn, þetta er ekki dauðinn, jret.ta er inn-
gangurinn til lífsins, og við erum öll þjónar Lifs-
ins Herra. Með sama vaknaði hún. En hún var
ekki hin sama, s.em áður. Allur ótti og' angist voru
horfin, hún var svo glöð og hamingjusöm1. Henni
fannst, hún enn þá sjá Jesúm standa í hliðinu og
bíða. eftir henni. Það var ekki dauðinn, þar var
lífið, sem hún gekk til móts við. Og það var Jesús,
bezti vinurinn hennar, sem hún átti að mæta þar.
f kyrlátri sælu spennti. hún greipar. Nú var ekki
lengur neitt ósamræmi í sólskininu eða fuglasöngn-
um. Skuggar dauðans urðu að ví.kja fyrir geisi-
umi Lífsins sólar.
Kristín J. Þ. þýddi úr Barnens Harold.
á mismunandi .stöðum, en þrátt fyrir það, hélt hann
áfram að sá, þar eð sumt féll í góða jörð og bar
ávöxt. Sama má segja um orð Guðs í dag. Það er
meðtekið á ýmsan hátt, cn sumt fellur þó í góða
jörð og ber ávöxt.
Eins og margir vita, þá var Fila.delfíusöfnuður-
inn myndaður hér í Reykjavík 1936, Þá voru að-
eins 12 manns, sem vildu standa, s,aman og ».ber,]
ast fyrir j>eirri trú, sem heilögum he'"r í eitt. skipti
fyrir öll verið í hendur seld«. (Júd. 3. vers). Síðan
hefir Drottinn látið náð sína opinberast, sálum til
frelsis. Það er ekki hægt að segja, að fólk hafi
leitað Guðs hópum saman, en einstakir menn ha,fa
orðið leiðir á syndalífinu og komið til Jesú og end-
urfæðst til lifandi vonar. Síðan hafa þeir tekio
vatnskírn og gengið inn í söfnuðinn. Alls, eru nú
í söfnuðinum 41 meðlimir. Þar á meðal eru nokkr-
ir, sem hafa verið trúaðir áður, en sem hafa séð
hversu nauðsynlegt það er að skírast í vatni, eftir
að maðurinn hefir komið til trúar. Margir hafa
ráðist' á okkur fyrir það, að við skyldum taka á
móti þeim í söfnuðinn, en ég hefi vanalega svarað,
að hver maour hljóti að vera frjáls að ákveða sjálf-
ur í hvaða söfnuði hann vilji vera.
Sérstaklega í vetur hefir Drottinn blessað starfio
og frelsað sálir, og við höfum haft fjórar skírnar
athafnir. Margir hafa öðlast, mikla blessun, og
Drottinn hefir skírt 10 í Heilögum Anda. En það
hefir verið mikið beðið. Við höfum haft bænastund
á hverjum degi kl. 4 fyrir utan hinar venjulegu
samkomur.
Við höfum nú haft, þá gleði, að bróðir Carl And-
ersson frá Svíþjóð hefir verið á meðal okkar um
tíma. Guð hefir notað hann til mikillar blessun-
ar allstaðar, þar sem hann hefir koimið. Það hefir
verið undursamlegt að sitja og hlusta á biblíulestra
hans og prédikanir. Áður en hann kom hingað til
Reykjavíkur, var hann búinn að vera í Vestmanna-
eyjum' um tíma. Nú fer hann og Herbert Larsson
til Norðurlandsins, til þess að heimsækja vinina
þar. Síðan gerir hann ráð fyrir að fara tii Svíþjóð-
ar í júní, til þess að taka þátt í hinu mikla trú-
aðramóti, sem er halclið þar á hverju ári. Það heföi
verið dýrmætt, ef hann hefði getað verið hér leng-
ur, en við erum Guði þakklátir fyrir þennan tíma
og viljum biðja Guð, að blessa hann og launa hon-
um allt.
Kær kveðja til vinanna út um' land.
Fyrir hönd Filadelfíusafnaðarins.
E. E.
29