Afturelding - 01.08.1962, Blaðsíða 5

AFTURELDING
/Oa2 S<LM ^KtÍS'tUÍ hí/2ut þ-át L 2dý
Eftir ÓRAL RÓBERTS
Þegar Kristur hóf sitt starf, voru
engin kraftaverk framkvæd af Guðs
fólki. Rómaveldi spennti hvarvetna
heljar-greipar. Menn voru hræddir.
Þeir voru bundnir af kringumstæð-
um mistaka og vanmáttar. — Jesús
opinberaði kærleika Guðs til mann-
kynsins, þá þegar, með því að sam-
einast hinum týndu og þjáðu.
Þegar mikils metinn maður kem-
ur til lands okkar, heimsækir hann
venjulega þá háttsettu. En þegar
konungur himinsins kom í heiminn,
kom liann til að búa meðal hinna
týndu og hrjáðu. Hann kom ekki
til þess að þóknast sjálfum sér,
heldur Guði. Ekki til þess að frelsa
sjálfan sig, heldur náunga sinn.
í þessu litla landi, er hann svo að
segja gjörði að höfuðstræti verald-
arinnar, gekk liann um kring og
talaði á þessa leið, til syndara: —
„Mannssonurinn er kominn til að
leita að hinu týnda og frelsa það.“
Til hins sjúka sagði hann: „verðir
þú heilbrigð(ur).“ Til hins skelfda:
„Óttastu ekki, trúðu aðeins.“ Til
þess, er þjáður var af illum anda:
„Far út þú óhreini andi, og kom
eigi framar inn í hann.“ — Já, rödd
Jesú hljómaði til hinna glötuðu,
sjúku, ótlaslegnu, og þeirra er þjáð-
ir voru af illum öndum. Ilann beindi
valdi sínu og krafti gegn fjórum
meginatriðum: Syndum, sjúkdóm-
um, illum öndum og ótta.
Þegar mannfjöldinn hafði ekkert
að borða, tók hann fimm brauð og
tvo fiska ungmennis nokkurs og
margfaldaði það nægilega til þess
að seðja hungur fjöldans. Þegar læri-
sveinarnir gátu ekki borgað gjöld
sín, sendi hann Pétur til þess að
fiska í Galileuvatninu og hann veiddi
fisk með pening í munninum, og
skuldin var greidd.
Sumir segja að Jesús hafi verið góð-
ur maður, kennari eða þjóðfélags-
legur umbótamaður. En ég skal
segja þér hvað hann var. Hann var
maður sem kenndi í brjósti um
þjáða menn, sem bar harmkvæli og
sjúkleika þeirra, sem bar umhyggju
fyrir þeim og lét sig varða þá. Þetta
er hinn raunverulegi Kristur.
Jesús kemur ennþá og hefur upp
baráttuna gegn þessum fjórum óvin-
um: Syndinni, sjúkdómum, illum
öndum og ótta. Jesús er ekki á móti
fólkinu, liann elskar það. Ilann hat-
aði aldrei neinn. Hann forsmáði
ekki, en var umburðarlyndur. Hann
elskar syndarann, en hatar synd
syndarans. Hann elskar þá sjúku,
en hatar sjúkdóma. Hann elskar þá
sem eru þjáðir af illum öndum, en
hatar illu andana í þeim. Hann elsk-
ar þá óttaslegnu, en hatar ótta þeirra.
Þess vegna, gerir hann öllum til-
boð og býður þeim, vegna dauða
síns á krossinum, fyrirgefningu
synda, heilbrigði frá sjúkdómum,
lausn fyrir þjáða og nauðstadda, og
himininn að eilífu.
Ég vil segja við þig, sem ekki átt
frelsið, Kristur gerir þér tilboð: —
„En öllum þeim, sem tóku við hon-
um, gaf hann rétt til að verða Guðs
börn: Þeim sem trúa á naín hans.“
(Jóh. 1,12). Svo að ef þig vantar
kraft Guðs til hjálpræðis, þá taktu
á móti Kristi. Ef þú ert sjúk(ur)
eða þjáð(ur), þá vill Jesús lækna
þig. (Matt. 8,7). — Ef þú ert í fjötr-
um Satans, þá vill Jesús leysa þig.
(Matt. 8,32). Hann kemur í dag
sem upprisinn frelsari, svo að þú
megir öðlast lif. Heilög ritning op-
inberar vilja hans og fullvissar þig
um, að fyrir bænir, iðrun og trú á
Jesúm Krist, vill Guð gefa þér
yfirfljótanlegt líf í dag.
Þýtt. G. L.
Það gildir að sá góða sœðinu.
Það er sagt um ílokk skipsbrotsmanna,
sem náðu landi á eyðiey, að þeir hati
verið hugrakkir þrátt tyrir hina ertiðu
aðstöðu sína. Þeir höíðu með sér mikið
af mat og þar að auki sæði, sem þeir
mundu geta sáð, þegar liöi tram á vorið,
og með þvi endurnýjað matarbirgðirnar
íyrir framtíðina.
En svo var það einhver þeirra, sem upp-
götvaði, að gullnáma var á eyjunni!
Skipsbrotsmennirnir unnu dag eftir dag.
mánuð eftir mánuð við að grafa gull.
En meðan þeir unnu að þessu, leið vorið
hjá, og í ákafa sínum að grafa gullið,
gleymdu þeir að sá sæðinu. Melra og
meira gull saínaðist saman, en matar-
forðinn minnkaði óðum og þvarr að lok-
um algerlega.
Og þá uppgötvuðu þeir að gullið var
einskis virðl. En þá var það of seint.
Veturinn kom — og mltt á meðal auð-
æfa sinna dóu þeir úr hungri.
Þetta er spegilmynd af heimsku þeirra,
sem gleyma eilifðinni fyrir þessa heims
gæðum.
53