Afturelding - 01.12.1976, Blaðsíða 21

EFTRUN
heppnast að segja þeim um hina stuttu
lífsgöngu og svo hinsvegar eilífðina.
En var það yfír höfuð möguiegt? Hugsandi
sneri ég mér að hringleikahússtjóranum:
„Skiija allir hér þýzku?” „Sussu nei, jafnvel
ensku skilja aðeins fáeinir. Margir þeirra skilja
einungis sitt móðurmál og skilja mig einungis
gegnum túik. Talið þér þara eitthvað, enginn
skilur það hvort sem er.”
Wilhelm
Busch
Ég var i laglegri klípu. Þetta virtist þýðingar-
laust. Jæja, ég varð að tala til þeirra, sem skildu
mig, forstjórans og þýzkumælandi þjónustu-
fólksins. Það hafði augsýnilega ekki komið í
kirkju í langan tíma, svo að ég vildi reyna að
segja þeim frá eilífðarmálunum. Ég las Guðs
orð og byrjaði að tala. Söfnuðurinn var ákaflega
órólegur. Stúlkurnar sem sátu þarna voru
uppteknar við að púðra sig, sminka og spegla.
Það hlýtur reyndar að vera leiðinlegt, þegar
skilningur er ekki fyrir hendi á tungumálinu
sem talað er.
Ég talaði til þeirra um hin raunalegu örlög
Indíánakonunnar, sem nú var lögð t gröf í
ókunnu landi. En einnig þið, sem ferðist frá
einu landinu til annars eruð heimilislaus. Þess
vegna vil ég gjarnan segja ykkur, að hið eilífa
heimili er komið til ykkar. Sál okkar er heima,
þegar hún er hjájesú.”
Þá skeði nokkuð merkilegt. I sama bili og ég
nefndi Jesú nafn, fór eins og bylgja eða hreyfing
um alla samkomuna, þetta var orð sem þeir
skildu. Við hljóminn af Jesú nafni hlustaði það.
En ég merkti, að það var ekki aðeins að þeir
þekktu nafnið. Nei, sjálft nafnið hafði á
einkennilegan hátt vald yfir þeim. Indíánarnir
hneigðu sig. Austurálfufólkið, sem hafði verið
mjög órólegt, varð nú kyrrlátt, og Rússarnir litu
á mig stórum augum. — Þá hélt ég líkræðuna.
Það var bara um þetta orð. Hið mikla Jesú nafn.
í hvert sinn sem ég nefndi Jesú nafn hneigðu
Indíánarnir sig og allt fólkið sat grafkyrrt. Mér
varð litið til kvennanna á aftasta bekknum.
Allur varalitur og speglar var horfið og ein grét
en önnur drap höfði og huldi andlitið í höndum
sér. Hurfu hugsanir þeirra til baka til
hamingjusamari bernskuára þar sem þær í fyrsta
skipti heyrðu Jesú nafn?
Og á meðan ég boðaði Jesúm, og allt þetta
mismunandi fólk, frá mismunandi stöðum á
okkar jörð hlustaði og var þögult fyrir honum,
var eins og ég upplifði allt það í smæðstu
atriðum, sem við öll komum til með að reyna
við endalokin þau hin miklu. Fyrir Jesú nafni
skulu öll kné beygja sig, í himninum og á
jörðinni og undir jörðinni.
Þýtt, GarðarLoftsson.
Treystu Drotni af öllu hjarta, en reiddu þig
ekki á eigið hyggjuvit.
Orðsk, 3:5.
Son minn, lítilsvirð eigi ögun Drottins og lát
þér eigi gremjast umvöndun hans.
Orðsk, 3:11.
Þegar þú legst til hvíldar, þarft þú ekki að
hræðast, og hvílist þú, mun svefinn vera vær.
Orðsk, 3:24.
Því að Drottinn mun vera athvarf þitt og
varðveita fót þinn, að hann verði eigi fanginn.
Synja eigi góðs þeim, er þarfnast þess, ef það er
á þínu valdi að gjöra það.
Orðsk, 3:26.