Good-Templar - 01.05.1900, Qupperneq 1

GOOO-TEMPLAR
Slað jSíórslúItu lalands
a f
I 0. 1.

IV.
MAÍ.
1900.
3?r. ^J. 6. móíi Éenningu ^ood-Templara.
í síðasta tölubl. G.-T. heflr br. J. Ó. tekið til máls við-
víkjandi því, er óg reit í nr. 3 um brennivínsvörn pastor
Bruuns. Mér datt ekki í hug, að nokkur Templar skyldi geta
haft á móti þessari grein minni, þar eð ég álít hana ritaða
alveg í anda Reglunnar og auk þess lausa við ofsa og öfgar.
Br. J. Ó. sýnir það líka bezt sjálfur, að eiginlega
er honum ekki illa við mig né grein mína, heldur eru það sið-
bækur Reglunnar og höfundar þoirra, sem hvorki hafa verið
né eru eftir anda hans. í inngangsorðunum segir hann í
grein sinni:
„Höfundar siðbóka vor Templara hafa verið nógu þröng-
sýnir og blindtrúaðir, svo að það er alveg óþarfl að bæta þar við.“
Orð þessi eru harðla einkennileg fyrir afstöðu br. J. Ó.
í þessi máli.
En hvaða sannanir ætlar hann sér að færa fyrir þeim ?
Sjálfur heflr hann sýnt fram á — og það með réttu — að
lög og siðbækur Templara krefja enga sérstaka trúarjátningu
af þeim mönnum, sem Templarar vilja verða, nerna það eina,
að „trúa á tilveru og mátt allsvaldandi guðs“. Okkur Templ-
urum — öllum fjöldanum að ég held — þykir þetta einmit.t
gott og frjálslegt, og ef br. J. Ó. þykir það vera „blindtrú"
og „þröngsýni", þá er ástæða til að spyrja, hvort það sé „við-
sýni“ og „sjáandi trú“ eftir áliti hans að afnema jafnvel þetta
afarfrjálsa trúarskilyrði úr siðbókum Templara. Slíkir „fram-
faramenn“ held ég ekki að góðir íslenzkir Templarar séu.
Það er alls ekkert „þröngsýni" og engin „blindtrú", sem
kemur frain í siðbókum Templara, heldur er það sannarlega