Good-Templar - 01.12.1901, Blaðsíða 7

147
syni Péturs prófasts á Víðivöllum þrjáj og Konráð Gíslason.
Pað sem íslendingar eiga af Albert Thorvaldsen, það eiga Skag-
firðingar; ættmenn hans búa enn í Skágáfírði. Hundruðum
saman hafa þeir farið til Vesturh ims. Pe'gar hafísþokan kem-
ur yfir vorþrána í fólkinu þar á vorin, þá una þeir ekki leng-
ur í hreiðrinu. Þeir spyrja þá iíklega: „Hvar fáum við að
sjá sól?“ og yfirgefa heimilið, hestana sína og graslendið til
að láta sóiina skína á sig vestur á preríunni í Kanada, eða
hjá Winnipeg-vatninu. En að þeir skuli ekki taka hest.ana
sína með sér, og ala upp stóð á preríunni! — Góð stóðmeri
í Skagafirði er á við 10 hundr. kót.
Leiðin sóttist smátt og smátt fram Skagafjörðinn. Eg
sá aila bæina, þar sem eg var kunnugastur, þegar eg átti þar
heima. Eg gat mælt Héraðsvötn meö áugúnum, þar sem við
móðir mín höfðum sundhleypt, þau, þegar hún var sextug.
Sólin var að koma í vestrið og skein i heiði og sólargeislarn-
ir steyptust eins og ómælandi foss niður í hreiðrið. Eg sá
reykinn í Reykjarhólnum og fyrir austan hann Krossanes, þar
sem eg er alinn upp, enn norðar Húsabakka, þar sem eg er
fæddur.
Um nónbilið kom eg að Frostastöðum til Gísla Porláks-
sonar og Sigríðar Magnúsdóttur. Húsfrúin og eg erum bræðra
börn. Eg sá þar Maríu Hannesdóttur móðir hennar, sem er
ekkja eftir föðurbróður minn. María er 84 ára, og næstum
alveg eins og hún var fyrir 32 árum. Hún kvartaði yfir því
að mér hefði farið affcur síðan. Mér kom það hálf-illa, og
sagði henni svo frá því að þá um daginn hefði eg komið á
bæ, og þegar eg fór til hestanna út úr bænum, þá tautaði
roskin kona í bæjardyrunum við sjáifa sig: „Mikið andsk . . .
er maðurinn laglegur" en hún sá víst ilia, því henni var
ilt i augunum. María benti mér á það að sú kona hefði víst
verið blind, og eg varð að sitja með hennardóm í málinu —
Fiskisagan um að eg væri kominn í Skagafjörð var flogin á
undan mér upp eftir héraðinu. Sigríður Magnúsdóttir hafði
sett hest undir Solveigu bróðurdóttur mína og sent hana til
Halidórá bróður íníns með þau boð að. mín væri von um dag-
inn. Eg var á Frostastöðum nokki.a stund i miklu yfirlæti
og Gísli Forkeisson reið með mér frarn að Syð^tu-Grund til
Halldórs bróður míns, Á leiðinni komum við í Héttarholt til