Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.09.1936, Blaðsíða 11

Heimilisblaðið - 01.09.1936, Blaðsíða 11
HEIMILISBLAÐIÐ 137 g'læpamaðurinn hélt til, og Skugginn haíði á sinn u;ndirferlislega hátt aflað sér upp- lýsinga um fákunnáttu hans að þessu leyti og síðan notað sér hana miskunnarlaust. Þessi mannskepna horfði nú á það með köldu blóði, að saklaus maður vapð að gjalda með lífi sínu fyrir þau glæpaverk, : em hann sjálfur hafði framið. Og jafnvel þótt hann hefði lagt hestinn í hættu, þá fekk hann hann nú aftur. Reiðin hleypti á ný ólgu í blóð Tom Converce, hann dró andann þungt og kreppti hnefana, þegar honum varð hugsað ti.1 Skuggans., XII. Flóttinn. Reiðin hafði veitt Tom Converce hug- rekkið aftur og drjúgan skerf í viðbót. Hann gekk út að glugganum og gægðist út í myrkrið eins varlega og byggist hann við, að umsátursmennirnir mundu sjá hann í myrkrinu og gera hann að skotspæni sín- um. En hann varð ekki var við hið minsta merki um líf fyrir utan — að, undantekn- um vindinum, sem vaxið hafði með skyndi- legum ofsa og slöngvaði heilum brotsjóum af regni á veggi gamla gistihússins. Ofsi stormsins og- regnsins sló kvistum greinar einnar í rúðuna. Tom Converse hafði uokkrum sinnum veitt þessu hljóði eftir- tekt, en nú fyrst sá hann, hvað orsakaði það. Stormurinn og myrkrið voru góðir bandamenn hans. Með hjálp þeirra tækist bonum ef til vill þrátt fyrir alt að sleppa gegnum fylkingar óvina sinna. En varla hafði þessi von, skotið upp höfðinu hjá honum, þegar hún var kæfð í fæðingunm af Ijósbjarma fyrir u,tan. Hvort það var beldur venjulegt ljósker, eðarafmagnspera, gat hann ekki sagt um, en hvort heldur Það var, gaf það frá sér skæra birtu, Og 1 þessari birtu gat hann séð regnið og stóru "feinina, sem gljáði á í regninu. Hún lamdi kvistum sínum í gluggann, sveiflaðist síð- an upp og vaggáði því næst og dansaði fyr- ir ofan höfuð hans — eins og ginnandi tál- mynd. Greinin var brú, sem gat boi ið hann heilu og höldjiu yfir það hvldýpi, þar sem dau.oinn beið hans. Á hlcðunni beint andspænis var opin loftlúga. Hann gekk hinum megin við gluggann, þaðan sem hann gat séð gegnurn lúguna og inn, í h’öSura. f bjarma lj'skers- ins sá hann nú í fyrsta skiftið álitlegan hóp umsátursmanna. Á einni mínútu taldi hann yfir tuttugu manns. En það, ,sem dró athygli hans mest að sér, var miðdepillinn, í hépnum þarna inni, eitthvað, sem mennirnir höfðu sýnilega ó- skiftan áhuga fyrir, Það va,r ekkert annaö enn dökkbrúni, svartdröfnótti hesturinn, hinn dásarolegi Captain, eins og Algie Thomas hafði nefnt hann. Rólegur og með keikan háls stóð hann þarna og lét skoða sig, og ekki eitt augnablik vék hann höfð- inu svo mikið sem um einn þumlung frá manninum, sem stóð fyrir framan hann. Það var maðurinn með gula andlitið, halti spilamaðurinn. Tom var alveg sannfærður um, að þessi maður væri Skugginn sjálfur. Hann tók upp skammbyssu sína, En eitthvað af því, sem Thomas sheriff hafði sagt, kom honum til að hika. Það var ekki rétt að skjóta mann, jafnvel ekki þrjót eins .og manninn þarna, niðri, án þess að láta hann fyrst vita, að hann væri í hættu,. Jafnvel eiturslangan hegðaði sér drengilegar. Það hringlaði í henni, áður en hún hjó. Hve kænlega hafði ekki Skugginn lagt á ráoin, og hvilíkum sigri gat hann ekki hrósað! Tom ,g',at ekki annað en dázt að honum, hversu mjög- sem hann formaclti honu,m í hjarta sinu. Þarna stóð hann niori umkringdur af tuttugu mönnurn, sem hver og ein.n hafði l,agt lífið í hættei, til Jress að gera út af við Skuggann — þarna stóð hann og klappaði hesti sínum alveg róleg- ur! , »Eitt græði ég þó að minnsta kosti á

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.