Heimilisblaðið - 01.11.1968, Qupperneq 33

•Jill gekk fram á eftir henni og leið miður
Ve • Hún varð að segja Joeelyn ósatt úr því
^111 komið var; þetta var gengið of langt til
| e,ss, að hægt væri að segja henni allan sann-
('>kann. Hún myndi heldur ekki skilja hann
*1Us °S hann væri, sízt af öllu núna eftir að
íl“'1 Cathrine og gamla frú Guise vissu allt.
hún varð að geta hitt Nin og bundið
C11di á þessi látalæti innan fárra daga. Þetta
ekki gengið svona; hún hlaut að vera
^alin að hafa komið með slíka uppástungu.
‘ ndreiv hafði á réttu að standa. Samt var
01111 einn möguleiki fyrir hendi. Hún gat,
. aJlt væri á verri veg, gert eins og Andrew
Vl!dl: farið aftur til Parísar. Hún gat alltaf
nið. Hún elskaði ekki Ninian Moray, og
Sern betur fer elskaði hann hana ekki held-
Ur .
8. KAPLI
Ipgar gamla frú Guise lagði tólið á, leit
atbrine spyrjandi á hana og sagði með
gætni:
„Koma þau?“
>,Að sjálfsögðu. í miðdegismat á morgun
, ukkan eitt. Og sjáðu til þess, Cathie, að
bað verði stundvíslega klukkan eitt. Prú
°Ijean er orðin lasin, en ég hef talað við
ana, og hún sagði að það væri svo erfitt
r?( hitta þig til þess að ráðstafa matseðl-
líium ...“
. „klér þykir fyrir því, frú,‘ ‘ sagði Cath-
rine afsakandi.
>’I31! ættir að taka meira tillit til hennar.
Hún
lít
er fyrirtaks matselja, en það þarf að
a eftir henni. Og ...“ Augu gömlu kon-
111111 ar voru hörð og óvenju blá: „Það er
Hnla þín og hlutverk sem frúar í húsinu
bafa samvinnu við þjónustuliðið og hvetja
Það til verka.“
’Há, það veit ég. En ég er nú ekki mikið
p6 bi fyrir hússtjórn, og í öðru lagi ...“
. thrine, sem vön var að tala lágt, var nú
aVfinju ákveðin: „Þetta er það stórt heimili,
j tað er ógerningur að hafa þetta eins og
da;
lr stríðið — með aðeins þrem þjónum og
-gstúlku endrum og eins. Ég sé ekki, að ég
getl.klárað það ...“ Hún stundi.
j gat það,“ svaraði gamla konon kulda-
„í rúm fjörutíu ár.“
„I'að gagti ég líka, ef ég hefði svo margt
UEj*,,-----
þjónustufólk að það þvældist hvað fyrir öðru,
eins og þú hafðir. En aðeins með þrjá ..
„Góða Cathrine, ég komst af með þrjá öll
stríðsárin. Og eftir stríðið, alveg þangað til
þú giftfist Andrew . . .“
Það brá skugga á andlit Cathrine. Gagn-
rýni særði hana, og hún var þegar búin að
fá meira en nóg af lestrinum út af því að
hún skyldi hafa hlaupist á brott —- og um
slcyldur hennar gagnvart Andrew. En nú
var mælirinn yfirfullur. Gamla frúin fór
fram á það sem var ógerningur;; það var
hún ætíð vön að gera. Hún ætlaðist til þess,
að húshaldið gengi eins og sigurverk, og
Cathrine fékk að kenna á því, ef eitthvað
mistókst. Ilún sagði þykkjuþung: „Guði sé
lof, að ég mun ekki standa í þessu öllu leng-
ur. Þegar Nin giftir sig, þá skal hans eigin-
kona stjórna heimilinu. Eg vona, að hún
viti út í hvað hún er að fara, annars get ég
líka gert henni það ljóst.“
„Eg er alveg viss um,“ sagði gamla frú
Guise með stirðu glotti, „að Nin hefur valið
vel og skvnsamlega. Eftir því sem Jocelyn
segir mér, er Jill Arden mjög dugandi stúlka,
— að vísu frá Astralíu, en tek það ekki sem
galla. Fjölskylda hennar er vel efnum búin,
á stórar sauðahjarðir í Nýja Suður-Wales,
minnir mig, og móðir stúlkunnar er frænka
Jocelyn. Það getur varla hentað betur. Eg
vona,“ bætti hún við alvarleg, „að þú gerir
ekki neitt, alls ekki neitt, til að standa í vegi
fyrir hjúskap Nins, Catlirine."
„Því í ósköpunum skyldi ég gera það ‘
spurði Cathrine liispurslaust. „Eg veit ekki
hvað þú ert að fara.“
„Þú veizt ósköp vel, hvað ég er að fara,“
sagði gamla konan hvössum rómi. „Það væri
bezt fyrir okkur öll, að Nin kvæntist; því
fyrr, þeim mun betra. Eg sagði það reyndar
við hann í morgun. Nafn Jill Ardens var
sömuleiðis nefnt; hann sagðist hafa liitt hana
í lestinni á leiðinni hingað, ef mér skildist
rétt. Kannski hef ég misskilið hann. Ég verð
að viðurkenna, að ég varð undrandi þegar
þú sagðir mér, að þau væru trúlofuð eftir
svo stuttan kunningsskap. Ég hlýt að hafa
misheyrt — hann hefur áreiðanlega kynnzt
henni í London, og þau hafa afráðið að ferð-
ast saman hingað.“
Cathrine yppti öxlum. „Það er liugsan-
legt,“ sagði hún. „Nin segist hafa verið í
Hilisblaðið
253