Heimir - 01.03.1906, Blaðsíða 2

5ö
H E I M I R
Henrik Ibsen.
- - -•——
Miövikudaginn 23. Maí síöastl. kom sú frétt frá Kristjania
í Noregi, aö heimsfræga og góökunna skáldið Hinrik Ibsen ♦
væri dáinn. Hann hafði látizt þann sama dag á heimili sínu,
þar í borginni kl. 2.30 e. h.
Frétt þissi þótti miklum tíöindum s eta, því nú um síðast-
fiðínn aldarfjórðung hefir enginn þótt betra skáld en hann um
allan hinn mentaða heim. Var eins og mikið af hinni fornu
dýrð Noregs heföi risið upp frá djúpi liöinna alda og ríkiö hafist
til viröingar fyrir afreksverk þessa ágæta sonar.
Hvenær sem getiö var utn Noreg, var þaö oftast af því aö
ræðan hné aö bókmentamálum og þá sérstaklega aö ritverkum
skáldanna tveggja Björnsons og Ibsens. Fyrir annaö er Nor-
egur ekki frægur í seinni tíð. En það er h'ka oft sem Noregs
er og veröur getiö á þann hátt í skjölum og ritum meðal er-
Sendra þjóöa. p
Noregur m'tjándu aldarinnar er nokkurnveginn eins stadd-
ur og má hrósa sér á líkan hátt og Mendelsohn bankastjóri,—að
hann sé sonur föður síns, Moesesar gamla Mendelsohns, en
faöir sonar síns, Mendelsohns, tónskáldsins mikla.— Hann er
sonur Nors og faöir Ibsens.—
Við lát skáldsins sló almennum söknuði yfir þjóðina. Allir
æöstu menn landsins keptu um aö láta sorg sína og hluttekn-
ingu í ljósi viö ættmenni hans, og í v'röingarskyni viö minn-
ingu hans, var öllum leikhúsum landsins lokaö þann dag til
morguns. Var það og tilhlýðilegt, ])ví aöalstarf skáldsins er
innifaliö í leikritasafni hans, sem bæði er mikiö og mikils vert.
(3g í þeim er öll hans kenning um „heillir lands og þjóöarmenn- t
ing". En þótt undir dánardægriö Ibsen ætti miklum vinsæld-
um aö fagna, þá var þaö þó á annan veg lengi fráman af.
Hann þótti lítt við almanna skap og þaö sem sárast var segja ,
of ótvírætt til syndanna.—En enginn syndari vill aö syndin sé
kölluð synd. Og sjálft þjóöarvelsæmiö unir því illa aö fariö sé
svo með óskabörn sín, sem það er búiö að ala upp í trú og von
J