Heimir - 01.09.1907, Blaðsíða 4

76
H E I M I R
at5 brjóta mikillæti sitt, sem í raun og sannleika er smálæti, til
þess aö geta notiö eölilegra happadrýgra líís, og oröiö aö sann-
ari maöur. Þaö er margur, sem vill frekar velja auö en mann-
dóm. Þaö tír margur, ef honum býöst staöa, þótt hún útheimti
það, aö hann gangi franr hjá öllu því aösta og háleitasta, sem í
sálu hans býr, er velur hana heldur, vegna þess hún veitir efn-
in, sem aftur veita nautn. Líöur mcr ekki betur, segir margur,
ef eg hefi nóga peninga, þótt eg veröi aö verja öllum mínum
vökustundum fyrir þá, heldur en aö hafa knappan mála og geta
gefiö mig við því, sem efst í sálu minni býr? Peningarnir skapa
vini, vinirnir skapa oröstírr, oröstírr skapar virðingu og met,—
eins og sézt meö hann.....læknirinn eöa prestinn, landsalann
eöa kaupmanninn eða lögmanninn. Konur þeirra eru meiri
hefðarkonur, af því þeir eiga meiri peninga, þær sitja ofar í
samkvæmum, er oftar vitnaö til vitleysunnar, sem þær hafa
sagt, en hinna, er ekki eiga jafnstórt bú.
Eg veit þaö er hugraun, kæru vinir, aö hugsa til þeirra
hluta, en til hvers á aö lifa ? Til hvers er þá lífið ? Og athug-
um þá, sem hafa fariö í kringum, og sezt í hásæti tildurmensk-
unnar. Viö hvaö geta þeir skemt vinum um kveldstundir eða
daga, þegar menn eru orönir þreyttir á mat og þreyttir á sætu
víni ? Ef skemtunin á að vera af æöra tagi, er þá ekki jafnan
fariö til meistaranna, sein ekki læröu aö fara utan viö, í kring-
um torfærurnar, er liggja á leiöinni til hins æöra og fullkomn-
ara lífs,— og lifað þá f oröum þeirra og athöfnum ? Myndirnar
sem málararnir hafa málað meö skrúölitum síns eigin hjarta-
blóös, kvæöin, sem skáldin hafa kveöið um næturstundir mót-
lætis og örvæntinga, sagnir,sem lýsa lífsstríöi mannkynsins göf-
ugustu sona. Til þessa er leitaö eftir æöri saöningu frá matar-
borðum þess ríka, frá rjúkandi réttunum og glóandi vínskálun-
um. Á framstofuboröunum hvílir „Hiö nýja testamenti drott-
ins vors Jesú Krists", hiö nýja testamenti hans, sem aldrei fékk
heimili í svona sal, átti ekki fé, og var krossfestur á Golgatha,
hans, er aldrei fór í kringum sannleikann. Þaö er undarlegt,
aö lífiö í höllinni er tómt og kalt og dautt án meistaranna, er
dóu úr hungri eða fyrir vanrækt eöa ofsóknir eöa þrengingu, og