Kirkjuritið - 01.06.1940, Blaðsíða 9

KirkjuritiS.
Við orf og altari.
207
Ég þokast upp imdir Reykjanesið. Grjót og aftur grjót.
Skrækjandi hersing sjól'ugla fleygir sér um skerin og klett-
ana, flögrar og buslar í briminu, þekur sillur bergsins,
flykkist i kjölfar skipsins með endalausum átgangi. Er
bér fallegt?Nei, að minsta kosti ekki, ef leitað er að þeirri
fegurð, sem lífið skapar eða mótar. Hér er auðn, öræfi,
sem tómlegt gargið í sjófuglinum aðeins undirstrikar. En
þessi lifsnauða auðn gerir mann hófsaman í liugsun og
einbvern veginn beiðan innanbrjósts. Maður varð svo
ínerkilegur gagnvart mannvirkjunum og matarlyktinni í
binum löndunum, búralegur og búhygginn, sjálfbyrgings-
legur og sæll með sig. Hér er maðurinn miklu smærri,
meira að segja bafskipið bægir skriðið, hér þarf allrar
varúðar við, og mannsbarnið er ekki almáttugt. Hvæsið i
briminu við brjúfa klettana, manntóm, órofin auðnin.
Þetta setur nýjan mælikvarða á alt mannlegt. Ósjálfrátt
Ieita fram á varirnar gamlar, bebreskar bendingar: Þegar
ég borfi á verk banda þinna, það sem þú liefir skapað,
bvað er þá maðurinn að þú minnist bans, mannsins barn
að þú annist það?
Hraunsflákar og grjótbreiður Reykjanessins bverfa að
baki, Faxaflóinn opnast um leið og sólin tyllir sér á brúnir
austurfjallanna. Esjan birtist, vefst óteljandi litum um
leið og bún mætir morgunsólinni. Það er lielgi yfir benni,
tign og tilbeiðsla i senn. Ströndin, sem nú birtist, er ekki
brosandi, glaðleg né gróðurmild. Hún kvikar ekki af þús-
undföldu lífi. Það er það, sem vinur minn, útlendingurinn,
leitar að. Þessvegna skýst honum yfir það mikilfenglega
útsýni, bann sér ekki töfraslikjuna og litamergðina, liann
skynjar ekki belgina yfir hnúkunum, friðinn vfir fjall-
bringnum og flákunum, sem liann umlykur. Islendingur-
inn, sem kemur að úr öðrum löndum, bann befir önnur
skilyrði lil þess að skynja þetta. Hann sér grasgeirann,
sem skýtur vfirjarðneskri grænku inn i urðina eða klak-
ann, sér lyngmóann og ölvast af angan bans, veitir því
eftirtekt, að birkikjarrið í lautinni bjá læknum er í raun-