Kirkjuritið - 01.12.1948, Blaðsíða 28
278
KIRKJURITIÐ
um í nafni heilagrar þrenningar, og skoraði á söfnuð-
inn að segja þar til amen, og var það gjört, með því að
söngflokkurinn söng það þríraddað. Síðan áminnti biskup
söfnuðinn um, að færa sér hús þetta í nyt; lagði hann ríkt
á við menn, að vakta sinn fót, þá er þeir gengju í það; og
fór hann þar um mörgum fögrum og áminnilegum orðum.
Loksins tónaði hann eins og vandi er til á helgum dögum
eftir prédikun, og seinast blessaði hann yfir söfnuðinn,
Þá var sunginn útgöngusálmur, og með honum endaði
þessi hátíðlega vígsluathöfn.
Það er auðfundið, að frásögn þessi er mótuð af lotn-
ingu og kærleika.
Frá vígslustund þessari hefir Dómkirkjan verið í notk-
un að undanskildum þeim mánuðum, er viðgerð hefir farið
fram. Miklar endurbætur voru gerðar á kirkjunni 1879.
Meðan á þeirri viðgerð stóð, var líkhúsið í kirkjugarðin-
um notað til messugjörða og annarra kirkjulegra athafna.
Þar fór fram prestsvígsla, tvær vorfermingar, 23 börn í
fyrra skiftið og 17 í síðara. Þar fóru og fram hjónavígslur
og jarðarfarir.
Kirkjan var að viðgerð lokinni vígð af dr. Pétri Péturs-
syni 14. sept 1879. Til þessa höfðu engir ofnar verið í
kirkjunni. Nú voru settir í hana kolaofnar, og í dag
streymir hitinn frá Hitaveitunni um allt kirkjuhúsið. Nú
er á svipstundu kveikt á rafmagnsljósunum. En áður var
kveikt á kertum á hátíðlegum stundum. Síðar komu stein-
olíulampar, þá gasljós og nú rafljós. Þegar gert var við
kirkjuna, bæði er hún 1911 var hvítmáluð að innan
og mikið endurbætt 1914, og svo aftur máluð að inn-
an 1929, auk þess sem hún oft var máluð að utan, þurfti
ekki að nota líkhúsið, því að þá var gestrisni að mæta hjá
Fríkirkjusöfnuðinum, og hefir svo verið, að um gagn-
kvæma gestrisni hefir verið að ræða, því að Fríkirkju-
söfnuðurinn var boðinn velkominn í Dómkirkjuna, er við-
gerð og breyting fór fram á Fríkirkjunni.
Saga Dómkirkjunnar kemur mjög við sögu Reykja-