Fríkirkjan - 01.10.1901, Blaðsíða 6

166
Til þessa liggja auðvitað ýinsar orsakir, og vér erum okki
nema að nokkru leyti samdóma því, sem höf. segir um þetta
efni. Hann talar ekki um neina aðra orsök til þessa, enn
ranga boðun kristindómsins. Um þetta erum vér lionum ekki
samdóma; hér eru sannarlega fleiri orsakir, og vér erum ekki
vissir um að hann fari rétt með það, hvernig kristindómuiinn
hefur verið boðaður fram á þennan dag. Hann segir að gall-
inn á íslenzkri kristindómsboðun hafl einkum verið sá, að hann
hafl dvalið við pislarvikuna nærri því eingöngu. Vér ætlum
að þetta sé ekki rótt sagt. Oss liggur við að fullyrða einmitt
hið gagnstæða, nl. að kirkjan hafl of lítið dvalið við píslarvikuna,
of lítið prédikað, beinlínis að miklu leyti svikist um að prédika
Jesúm Krist og hann krossfestan. Vér ætlum að gallinn á
boðun kristindómsins hafi verið allur annar; og eigi aptur-
hvarfsprédikun sú, sem höf. talar um, að koma nokkru til
leiðar, þá verður hún að hafa að einkunnarorðum hina gömlu
setning Páls postula: „Eg ásetti mér að vita ekki annað, en
Jesúm Krist og hann krossfestan".
(Framh.)
Himinstjörnur bjartar blika.