Fríkirkjan - 01.10.1901, Blaðsíða 16

176
grein svo langt, að enginn skuli með lögum vera skyldaður
til að greiða gjald .til þess kirkjufélags, sem hann vill ekki
vera í, né yfir höfuð til nokkurs kirkjufélags, ef hann vill í
engu slíku vera.
Fyrir hverri óbrjálaðri skynsemi virðist þessi meginregla
vera svo sjálfsögð, að þar um sé engum blöðum að fletta. í
grundvallarlögunum dönsku er með berum orðum sett ákvörð-
un í þessa átt, en í vorri islenzku stjórnarskrá vantar slíkt
ákvæði, svo að skýlaust sé, þó að naumast sé unnt að þýða
á annan hátt setninguna: „Engiun má neins í missa af
þjóðlegum og borgaralegum réttindum fyrir sakir trúarbragða
sinna“. Eignarréttur og fjárforræði eru sannarlega borgaraleg
réttindi, og sá maður er í sannleika þeim sviptur, sem skyld-
aður er til að greiða gjald til þess félags, sem hann vill ekki
vera í. Það mundi þykja ranglátt, ef menn væru skyldaðir
að lögum til að vera í bókmenntafélaginu og greiða árstillagið
til þess; en það er engu réttlátara að leggja á menn nauðuga,
viljuga gjald til ákveðinnar kirkju. — Trúar- og samvizku-
frelsið hlýtur sömuleiðis að teljast til borgaralegra réttinda,
en gjaldskyldan kemur áþreifanlega í bága við það.
Allt þetta liggur svo í augum uppi, að engum ætti að
geta biandazt hugur um það. En eigi að cíður hefur þessi
sannleikur, eins og margur annar, átt erfitt uppdráttar. Það
eru svo mörg „en“, sem koma til greina, og eitt af þeim er
það, að þjóðkirkjan megi ekki við að missa þessa blessaða(l)
peninga frá þeim mönnum, sem eru henni og öllum kristin-
dómi fráhverflr i hjarta sínu.
Að þessu sinni var mál þetta ekki úti'ætt á þinginu.
(Framh).
Ci-/jr i i'lr í o < íkcmur út einu sinni á mánuði; verður með
^ irVli IVJ Cll 1 myndum. Kostar hér á landi 1 kr. 50 au. —
erlendis 2 kr. — árgangurinn. Borgist fyrir lok júní-mánaðar. Fæst
í Reyk.javik í Sigf. bókaverz). Eymundssonar; úti um land hjá bókasölum
og (ef fyrirfram er borgað) hjá póstafgreiðslu- og bréfliirðingamönnum.
Utgefandi: Lárus HaKdórsson Reykjavík.
Aldftr-prtutimiðjft.