Fríkirkjan - 01.01.1902, Qupperneq 11

11
að þeir prédikuðu á dönsku. Hann spurði mig, hvað i erindis-
bréfum þeirra stæði, og þegar eg sagði honum að þar stæði,
að þeir ættu að vitna, varð hann mjög ánægður og mælti:
„Það er gott; því vitnað getur hver trúaður maður, en prédik-
að — nú, jæja, þeir mega sannarlega gjarnan prédika, en held-
ur skulum við kalla það að vitna.“ Meiningin er, að það að
prédika sé eit.t.hvað æðra, og til þess þurfi háskólamenntun. í
sannleika. þá hljóta margir prestar að hafa átt ólokið háskóla-
námi sínu, ef hæflleiki þeirra til að prédika á að vera kenni-
teiknið. Peir hafa miklu fremur orðið of menntaðii'til þess að
geta prédikað fyrir óbreyttum alþýðumönnum.
í mörg ár þóttist háskólinn of góður til að skipta sér
nokkurn skapaðan hlut af heimatrúboðinu, og hefur ef til vill
alls eigi neitt um það hugsað. Á síðasta mannsaldri hefur
þetta þó breytst töluvert. Ab vísu eru þeir menn enn til
meðal guðfræðiskennaranna við háskólann, sem standa á hin-
um gamia yfirlætis sjónarhól og jafnvel þykjast svo miklir af
sjálfum sér, að þeir telja sig færa um að kveða upp opinberan
dóm um hvert mál, sem vera skai, án þess að þeir þurfl að
þekkja mál það, er þeir ræða um. Þetta hefur Schariing há-
skólakennara tekizt meistaralega, einkum þegar hann kom með
hina afar spaugilegu ásökun gegn heimatrúboðinu, að það væri
„hálf grúndtvígst." Hann er auðvitað sjálfráður um það, ef
hann að gamni sínu vill gjöra sjálfan sig dálítið spaugilegan;
má vera að þess sé full þörf. — En meðal kennenda háskól-
ans eru nú til þeir menn, sem eigi að eins hafa skilning á
heimatrúboðs starflnu, heldur einnig hafa rúm fyrir það i
hjörtum sínum. Það eru sömu mennirnir, sem í mótsetningu
við háskólakennarana frá mínmn stúdents dögum eru stignir
niður af sínum vísindalega háhesti og teknir að umgangast
stúdentana og lifa með þeim, og kemur þá meðal annars til
umræðu iíf það, sem heimatrúboðið hefur vakið.
En þrátt fyrir þessa æskilegu breytingu, kemur háskóhnn
þó enn fram með ofmiklu yflrlæti gagnvart kröfum þeirn, sem
heimatrúboðiö gjörir til presta þeirra, er þaðan útskrifast.
Það er afar áríðandi fyrir heimatrúboðið og lífið, sem það hef-
ur rakið, að frá háskólanum geti komið pivstar. sem staðið
geta með fullum skilningi mitt j hiuu vaknaða lífi, og verið