Liljan - 01.02.1916, Blaðsíða 14

20
L I L .] A N
Það, sem Væringi þarf að vita.
Ef þú kernur að á eða lljóti og vilt finna l)reidd þess,
getur þú gjört það þannig:
A hinum bakkanum velur þú
þér einhvern hlut, t. d. stein, (X) 1 —■ ' ------
sem er beint á móti þeim stað, / |
er þú stendur á. Fljót
Síðan gengur þú fram með
fljótsbakkanum (lóðrétt á lín- f-----
unni AX), þar til þú heíir geng- c: /B A
ið, t. d. 90 m. | /
Pegar þú ert kominn 60 m. jj
frá A, stingur þú stafnum þínum
niður í jörðina (B) og heldur svo áfram þangað til komn-
ir eru 90 m. (C). Par snýr þú við og gengur beint upp frá
fljótsbakkanum (lóðrétt á linunni AC), þangað til stafinn
ber í X (og telur skrefin um leið). Breidd lljótsins er þá
helmingi stærri en CD.
Ungi leiðsögumaðurinn.
Gamall heldri maður: Getur þú sagt mér, drengur minn,
tivar skemsta leiðin lieim að bænum hans Jens Sörensens er?
Skálinn (sem er mjög hjálpfús): .Tá herra. Pað er gat á
girðingunni hérna rélt fyrir framan' okkur, maður verður
að skríða í gegnum það, krækja svo fyrir kálgarðinn —
hann er svo blautur — stökkva svo yfir gaddavírinn í aust-
urhorninu á girðingunni, skríða svo i gegnum kjarrið til
vesturs og þegar þér sjáið eitt fótspor og tvær brotnar
greinar . . . (Gamli maðurinn beið ekki frekari upplýsinga).
Margur álítur sig ofsóttan af ógæfunni, en er það af sinni
eigin heimsku.
Blaðið ábyrgist: A. V. Tníinius, yíirdómsiögmaður.
Afgreiðslu og innlicinitii
annast Guðin. II. Pélursson Skólavörðustíg 11. Beykjavik.
Prentsmiðjan Gutenberg.