Liljan - 01.02.1916, Blaðsíða 6

12
L 1 L J A N
hjálpa okkur, svo að við ekki setjum blelt á fánann.
Hvað stóð í textanum? »Hinir stæra sig afvögnum sín-
um og hestum«. En hvað gerum við, sem ekki eigum
vagna og hesta, hvað gerir fálæk, en dygðarík drengja-
sveit? Hún veifar fánanum í nafni Guðs. Það viljum
við gera, við biðjum Guð að blessa okkar þjóðar-
fána, við viljum vígja hann í nafni Guðs vors, þá
fylgir honum bJessun.
Nú vígist þessi fáni. Hann bendir með litum sínum á
hetjulund, æskugleði og sakleysi hjarlans.
Setjið ekki blelt á fánann. Veifið honum í nafni Guðs
vors. Hann verði borinn á undan drengjasveit, sem á
lolningu í hjarta, á undan drengjasveit, sem elskar aga,
þjónar Guði, lijálpar mönnum, ldýðir hinu sanna,
góða, fagra og rétta.
lilessun fylgi fögrum fána og prúðum æskulýð. Fán-
inn vígist með hæn um Guðs blessun. Farið vel með
hann, gætið hans. Tign bindur. Með þeirri áskorun
vígist fáninn til notkunar Væringjum í K. F. U. M.
Hyllum nú fánann.
Farfug'lar.
Síðast liðið sumar lóku nokkrir Væringjar sig sam-
an og lágu úli um hverja helgi.
Þeir fóru einnig til Þingvalla og voru viku í þeirri
ferð. Á leiðinni austur hreptu þeir slórveður og kulda,
en öllum leið þó ósegjanlega vel, svo vel sem Vær-
ingium einum getur liðið.
Á Þingvöllum tjölduðu þeir í Almannagjá, á llöl-