Ljósvakinn - 01.09.1924, Side 11

LJÓSVAIÍINN
73
kynsins i því ástandi, sem lýst
er í 1. kapitulanum i Róm-
verjabréfinu. Með orðum er
ekki hægt að lýsa betur ástand-
inu en þar er gert. Ekki getur
heldur nokkurt tungumál skýrt
betur þörfina en eftirfarandi
ritningargrein: »Hvernig eiga
þeir þá að ákalla þann, sem þeir
bafa ekki trúað á? Og hvern-
ig eiga þeir að trúa á þann,
sem þeir hafa ekki heyrt um?
Og hvernig eiga þeir að heyra
án þess að einhver prédiki?
Og hvernig eiga þeir að pré-
dika nema þeir séu sendir?
Róm. 10, 14. 15.
Það þvrfti að vera til gnægð
fjár, til þess að vér gætum
sent út hóp af vel mentuðum
kristniboðum, með heilögum
áhuga, er gætu fengið þenn-
an fjölda til að meðtaka frelsið
í Kristi. — Miklu fé verður enn að
verja til þess að hjálpa þessum þjóð-
um, sem í myrkri sitja, um kristniboða,
skóla, kirkjur, spítala og kristileg rit.
Þörfin er svo mikil, sem hún frekast
getur verið meðal mannanna. Kristnir
menn verða stöðugt að gera meira og
meira til þess að þekkingin á hinum
lifandi Guði komist til þessara mörgu
deyjandi miljóna.
Shanghai, Kina.
I. H. Evans.
Umhyggja Guðs fyrir börnum sinum.
Nær 30 km. frá Pomata trúboðsstöð-
inni er staður, sem hefir verið annálað
þjófa og ræningjabæli. Fyrir tveimur
árum kom ég á þennan stað; það var
ekki í hugsunarleysi gert, að jeg ferð-
aðist þangað, því þeir, sem höfðust
þarna við höfðu leitast við að drepa
hinn fyrsta kristna mann, sem þangað
kom. Sú varð raunin á, að fáeinir voru
meinlausir, jafnvel velviljaðir, en flestir
voru þvert á móti. í gjá, sem ég varð
að fara yfir, höfðu 400 Indíánar lagst í
leyni, þeir voru búnir kilfuin, slöngum
og ýmsum öðrum vopnum. En Guð sá
fyrir mér, og velviljaður Indíáni aövar-
aði mig um hættuna og fylgdi mér aðra
leið yfir fjöllin, það var mikill krókur,
en með því slapp ég við að fara yfir