Kennarinn - 01.04.1899, Blaðsíða 5

—93
barnanna undir formlega inntbku í liina synilegu kirkju meö formingunni.
Sá undirbfmingur verður liér ræddur einungis hvað snertir heimilisfræðsl-
una. Rétt áðan sögðum vér, að vér álitum sjálfsagt, að kenna börnunum
fræðin mjög ungum og vonja [>au á að hafa |>iiu um hönd iðulega í mörg
ár. \ ið J>ett;i bætast svo útskyringar fræðanna í kverinu, sem börnin eru
víðast látin læra utanbtikar. Retta nám ætti ekki að vera látið fara fram í
flaustri sama veturinn og börnin eru fermd, eins og alt of-oft á sér stað.
Sllkur lærdómur er venjulega mjög J>yðingarlítill. Miklu réttara er að
láta börnin vera að srná læra og smá bæta við sig kristilogri J>ekkingu ár
frá ári um fleiri ár. A J>ann hátt ]>arf heldur aldrei :iö of[>reyta börnin né
koma inn hjá þeim kvíða fyrir hinu stranga eríiði fermingarundirbúnings-
ins. Öllum ætti að vera ljóst, hve miklu skynsamlegri slík aðferð sö og
samkvæmari iillri annarskouar kenslu, heldur en sú aðferð semoftast er við-
liöfð: að taka biirnið, ]>ogar J>iið er.komið að fermingaraldri burt fráalj>yðu-
skólanum einn vetur, setja |>aö á jiínubekkinn og reka ]>að áfram nauðugt
viljugt unz ]>að getur liaft uj>|> greinir og kaíla kversins sem ]>ulur.
Engan veginn or ullur undirbúningurinn undir ferminguna fólginn I J>ví
að kenna börnunum kverið sitt. Hann er engu síður fólginn í,að börnun-
um sé kent að lesa biblíuna sjálfa, svo J>au verði biblíufróð, ekki fyrir J>að,
sem |>au læra utanbókar um biblíuna, heldur J>að, sem J>eim hefur verið
s^nt í biblíunni sjálfri, Dau ættu að vera vanin á að lesa daglega í nyja
testamentinu, svo [>nu verði í sannleika uj>j>lyst í guðs oröi og um leið
helguð fyrir kraft |>ess. ()g enn meir. Heima á börnunum að vera kent
hin helztu undirstöðuatriði guðsdyrkunarinnar. Foreldrarnir ættu að koma
]>eim til ]>ekkingar á helgidögum og helgiathöfnum kirkju vorrar. Börn-
in ættu að vera foreldrunum sainferða til kirkjunnar, sitja J>ar hjá J>eim, og
strax og [>au verða J>ess umkorain aö læra að fylgja með í guðsþjónustunni.
Foreldrarnir eiga að láta börnin liorfa á bókina hjá sér og venja þau á lilut-
töku í hinni helgu guðs|>jónastu. Líka ættu ungmennin hoima að vera,
vanin á að lesa hin kirkjulegu rit, einkum þau.sem æskulyðnum eru ætluð,
svo J>an venjist á að fylgja með og taka ]>átt í starfsemi kirkjunnar, sem
fyrst. Þegar börnin svo, [>roskuð að skilningi og upjifrædd af foreldrun-
um, koma til prestsins, 14-1(5 ára gömul. geta þau liaft verulegt gagn af
viðleitni hans. En jiresturinn á heimting á J>ví, að börnin, sem til lians
eru send til undirbúnings undir staðfestinguna, séu |>egar búin að læra
barnalærdómirm allan og hafi [>au þekking'ar skilyrði, sem nauðsynleg eru
til þess þau geti fært sér í nytfræðslu lians.
Af öllu þessu sést að vér leggjutn hina mestu áherzlu á hoimilisfræðsl-
una, og skoðum ]>;ið sjálfsagða skyldu liinna kristnu foreldra iið vinna að
henni eins og [>ví, sem er mest um að gera af öllum hlutnm 5 heiminum.