Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.08.1937, Blaðsíða 7

MÁNAÐARBLAÐ K. F. U. M.
37
sumsstaðar verða fjelöí>-in að draga saman
seglin. Biðjum heitt urn hjálp Guðs þeim til
handa.
Þriðjud. 16. Nóv.
rrn.mg'ungið scin synir Ijóssins.
Hjartað og höfuðefnið í hinum kristna boð-
skap er hinn föðurlegi kærleikur og gæzka
Guðs, sem opinberaður er í Jesú Kristi.
Með lífi, da,uða og upprisu síns. alfullkomna
sonar sendi Guð ljósið inn í hina, dimmu, sið
spilltu nótt veraldarinnar. Og 1 jós hans skín
áfram í þeim, sem, hann hefur gefið anda
sonarkosning'arinnar.
Hugmyndin um sonarútvalningu Guðs gens; ■
ur í gegnurn alt Nýjatestamentið eins og hið
stöðugt endurtekna, efni í stórfenglegri »Sym-
fóní,u«. Jesús talaði við lærisveina sína, um
sinn hiimneska föður á þann hátt, er sýndi
meðvitund hans um hið einstœða samband
og skyldleika við Guð. En hann leiddi líka
»bræður sína« inn í. þenna sæla, skyldleika
við Guð. Hann sýndi þetta, þega.r hann sagðk
»Faðir minn, og faðir yðar«. Dauði hans og
upprisa var eins og ný ftxðinp: inn til þess
lífs, sem. sigrar dauðann, og við þá faðing
varð hann »frumburður margra braðra«. En
þessi mikla fjölskylda af Guðs börnum, þar
sem Jesús er frumburðurinn, er hið vei ald-
arvíða, samfjelag allra sannkristinna manna,
»Sjáið hvílíkan kærleika faðirinn hefur
auðsýnt oss að vjer skulum. kalbst Guðs börn
og það erum vjer«. (1 Jóh. 3;, 1).
»En þar eð þjer eruð synir, þá hefur Guð
sent, apda sonar síns í hjörtu vor, sem hróp-
ar: Abba, faði.r!«
»Þú ert þá ekki framlar þræll, heldur son
ur«. (Gal. 4, 6). Að vera þannig kjörgengur
inn í fjölskyldu Guðs, umbreytir öllu í lífi
voru, gefur því nýtt innibald og nýja tign,
en ber líka í, sjer skuldbindingu til að lifa,
(eins og Páll segir) sem flekklaus Guðs börn
meðal rangsnúinnar og gjörspiltrar kynslóo
ar, sem »þjer skínið hjá. eins og himinljós í
heim,inum«. Og þeim, sem, sjá dimmuna 1 sínu
eigin lífi og í lífi veraldarinnar, og snúa sjer
frá henni í sorg og viðbjóði, beim er gefið ao
meðtaka inn í sift eigið líf fyrir truna á. hið
sanna ljós heimsins, sem gjörir þá hæfa. til
að framganga sem börn ljóssins.
Fyrirbænar'efni:
Fjelagsstarfið í Norður- og Suður-Ameríku,
í hinum ýmsu löndum.
Miðviktid. 17. Nóv.
Einn cr yðar fitðir og allir cruð þjcr braðiir.
Það samf jelag við Guð, sem Nýjatestament-
ið lýsir með orðtökunum, »synir Guðs«, »Guðs
börn« »sonarkosning«, samfjelag, sem byrjar
með því að maðurinn snýr sjer frá myrkrinu
í sjálfum sjer til ljóssins í Guði, það kemur
í ljós í sjerstökum, a,uððæjumi eiginleika við
lífið í Guöi, eiginleika, sem er gjörsamlega
öndverður við hugsunai'hátt, he’msins. Þegar
tveir af lærisveinumi Jesú báðu hann um sjer-
stök tignarsæti í ríki hans, kallaði hann þá.tnlf
til sín og sagði: »Þjer vitið a,ð þeir sem talið er
að ríki yfir þjóðunum drottna yfir þeim, og
höfðingjar þeirra, láta þá kenna á valdi sínu.
En eigi er því svo farið yðar á meðal, en sjer-
hver sá, er vill verða mikill yðar á meðal,
hann skal verða þjónn yðar, og hver sá, seri
vill yðar á meðal vera fremstur, hann sk?l
vera allra þræll, því a,ð mannssonurinn er
ekki heldur komiinn til þess að láta þjóna sjer,
heldur til þess að þjóna og gefa líf sitt til
lausnargjalds fyrir marga«. (Mark. 10, 42
—45).
»Elskið óvini yðar og gjörið gott og lánið
án þess að vænta nokkurs í staðinn. — Og
þjer skuluð verða, synir hins Hæsta, því að
hann er góðgjarn við vanþakkláta og vonda.
Verið m'skunnsamir, eins og faðr yðar ei
miskunnsamur« (sambr. Lúk. 6, 35—33).
Slík örlát samúð, sem þessi gengur inn í
kjör hinna veiku og þeirra, semi bágt eiga.