Verði ljós - 01.01.1903, Blaðsíða 5

1903. JANTJAR. 1. blað.
„Þakkið Drotni, ákallið hans nafn; kunng'jöriö hans verk meðal
fólksins. Leitið eftir Drotni og hans dýrð, leitið ætíð hans auglitis'*
(Sálin. 105, 1. 4).
jjóttir ||cpta.:i:
(Eftir Byron. Hebrew Melodies).
Islenzkað hefir Steingr. Thorsteinsson.
t’yrst dauöann slcal Jjola dóttirþín,
sem Drottinn heimtar oy ætfþjói) min;
fyrst stoðahi heit þitt stáls í hríð,
þá stingþann barm, sem cg nalcinn býð.
Og það, minn faðir! eg þér fœ greint,
að þinnar dóttnr er blóð svo hreint
sem blessun helg, er eg hinzt umbið,
og hugsun síðust, þá sJcil eg við.
Nú harmatíð minni er endir á
og ei mig Jiéðan af fj'óllin sjá; ■—
mig Jirellir ei sár i hjartastað,
ef Jwndin, sem elsJca’ eg, slœr mérþað.
Þó Salems meyjar mitt harmi hel,
Jjað hetju og dómara beygi’ ei þel;
eg fœrði þér sigur og féndum grand,
og frjáls er minn faðir og œttarland.
Er Jjað rann blóðið, sem þú gafst mér
og þagnaði r'óddin Jcœrust þér,
þá veri minningin mín þér fró,
og mundu Jjað, að með brosi’ eg dó.
*) Jopta dómari i ísrael fór herför á móti Ammonítum. Áður en hann
lagði af stað, vann hann Drotni það heit, að of hanu kæmi lieim aftur moð
sigri, þá skyldi liann færa Drotni að brennifórn það sem fyrst gengi á móti
honum út af dyrum húss hans. Hann vann frægan sigur á Ammonitum i
stórbardaga, og sem hann kom heim til húss sins i Mispa, þá gokk einkadóttir
hans út á móti honum með bumbum og dansi til að fagna honum að fongnum
sigri. t>á sundurreif hann klæði sín yfirkominn af harmi og sagði lionni frá
heiti sinu, on hún varð vol við og lcvað okki annað i mál takandi on að ofna
hoit það, er hann liafði Drotni unnið; hún boiddi hann að oins um tveggja
mánaða frost til að gráta á fjölluuum mcð stallsystrum sinum yiir þvi, að
hún varð að doyja á unguin moyjar aldri og fara á mis við það lán, að vorða
brúður og móðir, som Gyðiugum þótti svo miklu skifta. Sálai-göfgi hinnar